Αγαπητοί φιλαναγνώστες, αυτόν τον μήνα επέλεξα να σας προτείνω τρία κλασικά και πάντα επίκαιρα βιβλία για μικρούς και μεγάλους που δεν πρέπει να λείπουν από καμία βιβλιοθήκη. Τα αισθήματα που καλλιεργούν και τα μηνύματα που μεταδίδουν είναι αμέτρητα και πολύ δυνατά. Οι σελίδες γυρίζουν με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση, καθώς η ροή στις υποθέσεις κυλάει σαν τρεχούμενο νερό. Πετυχαίνουν τον ανώτερο σκοπό που έχει ένα καλό βιβλίο, ο οποίος είναι η καλή διαπαιδαγώγηση και η ευαισθητοποίηση, κατά τη γνώμη μου. Έχω την εντύπωση, επίσης, ότι πρόκειται για κάποια από τα καλύτερα έργα των εξαιρετικών συγγραφέων Ζωρζ Σαρή, Άλκης Ζέη και Πηνελόπης Δέλτα.
Το παιδικό βιβλίο Ο θησαυρός της Βαγίας είναι μια πολύ όμορφη ρεαλιστική ιστορία, γεμάτη πληροφορίες για την Αίγινα, καλοκαίρι, αθωότητα, ξεγνοιασιά, ανεμελιά, νοσταλγία, αγάπη, καλοσύνη, φιλία και ελπίδα. Μια παρέα παιδιών ψάχνει με επιμονή και πολλές φορές θέτοντας σε κίνδυνο τους εαυτούς τους –ή τουλάχιστον με κίνδυνο να μπουν σε μπελάδες– τον «θησαυρό της Βαγίας» όχι για να τον καρπωθούν τα ίδια, αλλά για να τον επιστρέψουν εκεί που ανήκει και να βοηθήσουν να κλείσουν ανοιχτές πληγές είκοσι πέντε χρόνων και παραπάνω. Εξαιρετικό βιβλίο, ποιοτικό, ιδανικό για όλες τις ηλικίες και διαχρονικό! Το συστήνω ανεπιφύλακτα, όπως μου το σύστησε εμένα ο πατέρας μου. Αυτό το βιβλίο είναι από τα λίγα που είχε διαβάσει όταν ήταν μικρός και του άρεσε πολύ.
Ο Θησαυρός της Βαγίας, Ζωρζ Σαρή
Το παιδικό βιβλίο Ένα παιδί από το πουθενά θίγει θέματα όπως ο σχολικός εκφοβισμός, ο ρατσισμός και η στέρηση της αγάπης. Ο πρωταγωνιστής, ο Ίκαρος Λαμπρίδης, είναι δέκα χρονών και μένει στο Παγκράτι με τη θεία του Ελένη Ιοκάστη Καποδίστρια. Θα ήθελε να είχε πατέρα τον Τζο Νέσμπο, που όλοι λένε ότι του μοιάζει. Ζηλεύει που η θεία αποκαλεί αγόρι της τον παπαγάλο. Φίλοι του είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία, ένας άστεγος και ο γυμναστής του. Δεν καταλαβαίνει γιατί οι συμμαθητές του τον κοροϊδεύουν. Και κυρίως δεν καταλαβαίνει γιατί οι γονείς των συμμαθητών του δεν αφήνουν τα προσφυγόπουλα να μπουν στην αυλή του σχολείου. Τι θα γίνει τελικά στη ζωή του Ίκαρου; Θα μπορέσει να καταλάβει από πού έρχεται και προς τα πού θέλει να πάει; Αξίζει να τον συναισθανθεί κανείς και να του επιτρέψει να μοιραστεί την ψυχοσύνθεσή του.
Ένα παιδί από το πουθενά, Άλκη Ζέη
Το Παραμύθι χωρίς όνομα είναι μια ιστορία που θα μπορούσε να είναι και αληθινή. Αυτό που την κάνει ξεχωριστή είναι πως ακόμα και το κάθε όνομα των ηρώων είναι συμβολικό. Η ιστορία αρχίζει όταν ο Αστόχαστος έχει οδηγήσει τη χώρα του στην απόλυτη κατάρρευση, στην οικονομική χρεοκοπία και στην αδυναμία επιβιώσεως, ενώ οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν τον τόπο τους. Σε τέτοιο σημείο έχει φθάσει η κατάπτωση του κράτους, ώστε το εγκαταλείπει και ο ίδιος ο αρχικαγκελάριος παίρνοντας μαζί του ό,τι είχε απομείνει στο δημόσιο ταμείο. Το κράτος επιβιώνει μόνο χάρη στην οικονομική βοήθεια από τα γειτονικά βασίλεια, όπου βασιλεύουν ο «Εξάδελφος Βασιλιάς» και ο «Θείος Βασιλιάς». Μέχρι που μία ημέρα, αντί για την επόμενη «δόση» της οικονομικής βοήθειας, φθάνει ένα καλάθι που περιέχει μία γαϊδουροκεφαλή… Αυτά όλα προκαλούν τη θλίψη αλλά και την αγανάκτηση του Βασιλόπουλου, που αποφασίζει να πάρει τη μικρότερη αδελφή του και να ξενιτευτεί. Το αποτρέπει, όμως, η κυρα-Φρόνηση, την οποία συναντά τυχαία και η οποία τον πείθει να μείνει, να γνωρίσει από κοντά τον λαό του και να αγωνισθεί για την αναδιοργάνωση του κράτους, οπότε και ξεκινάει η πολύ ενδιαφέρουσα περιπέτεια.
Παραμύθι χωρίς όνομα, Πηνελόπη Σ. Δέλτα
