Ο θεσμός της Eurovision, ένας από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς διαγωνισμούς στον κόσμο, καταφέρνει κάθε χρόνο να καθηλώνει εκατομμύρια θεατές. Από το 1956 μέχρι σήμερα, αποτελεί γιορτή της μουσικής, της διαφορετικότητας και της δημιουργικότητας, ενώ συχνά προβάλλει μοναδικές καλλιτεχνικές προτάσεις από κάθε γωνιά της Ευρώπης. Για τη χώρα μας, ο φετινός διαγωνισμός αποκτά ξεχωριστή σημασία, καθώς συμπληρώνονται 10 ολόκληρα χρόνια από την τελευταία φορά που το ελληνικό κοινό είχε δικαίωμα ψήφου για την επιλογή του τραγουδιού που θα μας εκπροσωπήσει.
Από το 2013, όταν οι Koza Mostra και ο Αγάθωνας Ιακωβίδης κέρδισαν με το “Alcohol Is Free”, η ψήφος του κοινού είχε σταδιακά περιοριστεί, αφήνοντας τις κριτικές επιτροπές να καθορίζουν σχεδόν αποκλειστικά την ελληνική συμμετοχή. Φέτος, όμως, το κοινό επιστρέφει στο προσκήνιο.
Αυτή η επιστροφή δίνει μια νέα δυναμική στον ελληνικό τελικό, κάνοντάς μας να αναρωτηθούμε: ποιο τραγούδι, από τα 12 που διαγωνίζονται, θα καταφέρει να κερδίσει την καρδιά του ελληνικού κοινού και να συνεχίσει τη δυναμική πορεία που δημιούργησε πέρυσι η Μαρίνα Σάττι; Καθώς έγραφα αυτές τις γραμμές, δεν μπορούσα να μην αναρωτηθώ: Πώς θα μπορούσε άραγε να ξαναδημιουργηθεί το απίστευτο impact που είχε η Μαρίνα πέρυσι; Πώς μπορεί μια συμμετοχή να μας ‘πάει τάπα’, όπως έκανε εκείνη, κερδίζοντας την προσοχή της Ευρώπης; Είναι σίγουρα μια πρόκληση, αλλά και ένα στοίχημα που φέτος μοιάζει πιο ανοιχτό από ποτέ.
Αλλά ας το παραδεχτούμε: Ο θεσμός της Eurovision δεν είναι πια απλά ένα μουσικό γεγονός. Τα πολιτικά, γεωγραφικά και οικονομικά συμφέροντα έχουν μπει για τα καλά στο παιχνίδι και δεν αφήνουν περιθώρια για καθαρά μουσικούς διαγωνισμούς. Δεν είναι μόνο η μουσική που καθορίζει τον νικητή, αλλά και ποιος έχει τη μεγαλύτερη επιρροή ή το μεγαλύτερο κοινωνικό ‘’impact’’. Όμως, εμείς, εδώ, δεν έχουμε διάθεση να ασχοληθούμε με τα παρασκηνιακά παιχνίδια και τα συμφέροντα. Εμείς θα προσπεράσουμε τις σκοπιμότητες και θα επικεντρωθούμε στην πραγματική ουσία αυτού του διαγωνισμού: τη μουσική και το θέαμα.
Οι Υποψήφιες Συμμετοχές του 2025
Η φετινή χρονιά φέρνει δώδεκα συμμετοχές και δώδεκα τραγούδια που διεκδικούν την εκπροσώπηση της χώρας μας. Ας δούμε αναλυτικά τις συμμετοχές:
1. “Lost My Way” – Andy Nicolas
Μια ατμοσφαιρική μπαλάντα που καταφέρνει να αγγίξει βαθιά τον ακροατή. Με την ιδιαίτερη ερμηνεία του Andy Nicolas, το τραγούδι ξεδιπλώνει μια ιστορία γεμάτη συναισθηματική φόρτιση, ενώ η δυναμική του σύνθεση ισορροπεί ανάμεσα στην ευαισθησία και τη δύναμη. Οι στίχοι του αντηχούν ένα αίσθημα αναζήτησης και προσωπικής ενδοσκόπησης, ενώ η μουσική του κορύφωση προσθέτει ένταση, κάνοντάς το μια συμμετοχή που ξεχωρίζει για την αυθεντικότητά της. Παρόλο που πρόκειται για ένα τραγούδι που ακροβατεί στα όρια της σύγχρονης ποπ μπαλάντας, η παραγωγή και η ερμηνεία δίνουν μια ιδιαίτερη, προσωπική σφραγίδα.
2. “Sirens” – BARBZ
Ένα δυναμικό τραγούδι με φρέσκια, ηλεκτρική ενέργεια, ιδανικό για να κεντρίσει την προσοχή του ευρωπαϊκού κοινού. Ο ρυθμός του ξεσηκώνει, ενώ η ερμηνεία είναι γεμάτη ένταση και πάθος. Αν το ρεύμα της Eurovision αγαπήσει το στυλ αυτό, έχει σοβαρές πιθανότητες να κλέψει τις εντυπώσεις.
3. “Vále” – Evangelia
Ενώ η Evangelia έχει αποδείξει την ικανότητά της να συνδυάζει το παραδοσιακό με το μοντέρνο, το “Vále” μοιάζει να ακολουθεί τη συνταγή των προηγούμενων τραγουδιών της, χωρίς να φέρνει τη φρέσκια πινελιά που περιμέναμε. Παρότι περιλαμβάνει στοιχεία της ελληνικής παράδοσης, αυτά φαίνονται κάπως αποκομμένα από τη συνολική σύνθεση. Ωστόσο, αν το δούμε από μια διαφορετική οπτική, το κομμάτι είναι ξεσηκωτικό και περιέχει στοιχεία που συνδέονται με την ελληνική παράδοση και κουλτούρα.
4. “Unhurt Me” – Nafsica
Μια αισθαντική μπαλάντα με εξαιρετική φωνητική απόδοση. Παρά την όμορφη ερμηνεία, ο ήχος του τραγουδιού παραμένει αρκετά συντηρητικός και δεν προσφέρει κάτι νέο που να ξεχωρίζει. Δεν είναι λοιπόν κάτι το οποίο δεν έχουμε ξαναδεί στη σκηνή του διαγωνισμού και δυστυχώς συνήθως όχι με το καλύτερο αποτέλεσμα στις ψήφους. Η πρόκληση για το “Unhurt Me” είναι η διαφορά του σε σχέση με τις άλλες συμμετοχές, οι οποίες φαίνεται να επιδιώκουν πιο εκρηκτικά και φρέσκα αποτελέσματα.
5. “Odyssey” – Dinamiss
Μια προσπάθεια να παρουσιαστεί το ελληνικό στοιχείο τόσο στη μουσική όσο και στους στίχους. Το ρεφρέν είναι ενδιαφέρον και ξεσηκωτικό, αλλά γενικά το τραγούδι μοιάζει με ένα ακόμα κομμάτι Eurovision που μπορεί εύκολα να περάσει απαρατήρητο.
6. “Free Love” – Θάνος Λάμπρου
Το “Free Love” του Θάνου Λάμπρου φέρνει μια δόση rock n roll στον ελληνικό τελικό, με έντονη ενέργεια και εκρηκτική φωνητική απόδοση. Ο Θάνος εντυπωσιάζει με το γρέζι και την αυθεντικότητα της φωνής του, δημιουργώντας μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα που σίγουρα θα κερδίσει τους λάτρεις του είδους. Ωστόσο, παρά τη δυναμική του χαρακτήρα, το τραγούδι ακολουθεί αρκετά ασφαλή μουσικά μονοπάτια, χωρίς να προσφέρει κάτι πραγματικά καινοτόμο ή ανατρεπτικό. Αυτή η έλλειψη πρωτοτυπίας ενδέχεται να περιορίσει την ικανότητά του να ξεχωρίσει στον διαγωνισμό. Παρ’ όλα αυτά, η ενέργεια του τραγουδιού και η σκηνική παρουσία του καλλιτέχνη το καθιστούν μια αξιοπρεπή και απολαυστική πρόταση.
7. “Elevator (Up and Down)” – Rikki
Το “Elevator (Up and Down)” από τον Rikki είναι μια ανανεωτική συμμετοχή στον φετινό ελληνικό τελικό, που καταφέρνει να ξεχωρίσει για την αυθεντικότητα και τη φρεσκάδα του. Αντί να ακολουθήσει τα συνηθισμένα μονοπάτια που πολλές φορές συναντάμε σε κομμάτια που προορίζονται για τη Eurovision, το τραγούδι διατηρεί έναν πιο αυθεντικό και προσωπικό χαρακτήρα, χωρίς να προσπαθεί να μπει σε καλούπια ή να ακολουθήσει trends της στιγμής.
Η μουσική του “Elevator” διαθέτει έναν groovy ρυθμό που σε βάζει στο κλίμα και σε παρασύρει. Περιττό να πω ότι όσο γράφω δεν έχω σταματήσει να κουνάω ρυθμικά το κεφάλι στο ρυθμό του τραγουδιού χωρίς να μπορώ να σταματήσω. Το τραγούδι συνδυάζει μια αίσθηση παιχνιδιάρικης ελαφρότητας με πιο «down to earth» vibes. Η δύναμη του “Elevator” έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι δεν προσπαθεί να μιμηθεί άλλες συμμετοχές, αλλά προσφέρει κάτι πιο αυθεντικό και φρέσκο.
8. “Παράδεισος” – Κωνσταντίνος Χριστοφόρου & Κώστας Καραφώτης
Με δύο σπουδαίες φωνές της ελληνικής σκηνής, το “Παράδεισος” είναι ένα όμορφο τραγούδι που θα μπορούσε να κάνει επιτυχία στην ελληνική μουσική σκηνή. Ωστόσο, αναρωτιέμαι αν άραγε μπορεί να περάσει το απαραίτητο vibe στην Ευρώπη. Από μια άλλη σκοπιά, είναι ένα κομμάτι που αντικατοπτρίζει την ελληνική μουσική ταυτότητα, κάτι που άλλωστε αποτελεί(ή τουλάχιστον θα αποτελούσε σε έναν ιδανικό κόσμο) και έναν από τους στόχους της Eurovision.
9. “High Road” – Georgina Kalais & John Vlaseros
Το “High Road” των Georgina Kalais και John Vlaseros είναι ένα τραγούδι που ξεχωρίζει από την πρώτη ακρόαση, χάρη στο ιδιαίτερο ύφος του και τη μοναδική του ατμόσφαιρα. Με έναν ήχο που θυμίζει μικρό υπόγειο μπαράκι, καταφέρνει να σε ταξιδέψει και να δημιουργήσει μια αίσθηση νοσταλγίας – το μόνο που μοιάζει να λείπει είναι ένα σαξόφωνο, για να προσθέσει μια πνοή από μια άλλη εποχή. Παρόλο που η διαφορετικότητά του είναι αναμφισβήτητη και προσφέρει μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, δεν δείχνει να έχει τη σκηνική δυναμική που απαιτείται για έναν διαγωνισμό όπως η Eurovision. Περισσότερο, μοιάζει με κομμάτι που θα ταίριαζε ιδανικά ως μουσική υπόκρουση σε μια ταινία, παρά ως τραγούδι που θα ξεσηκώσει το ευρωπαϊκό κοινό στη σκηνή του διαγωνισμού.
10. “Play It!” – Xannova Xan
Το τραγούδι «Play It!» της Xannova Xan είναι ένα από τα πιο δυναμικά και ξεσηκωτικά κομμάτια του φετινού ελληνικού τελικού για τη Eurovision. Η Xannova, που έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Junior Eurovision το 2005, καταλαμβάνοντας την 6η θέση, επιστρέφει με μια ανανεωμένη και γεμάτη ενέργεια παρουσία. Το «Play It!» συνδυάζει σύγχρονους pop ρυθμούς με ελληνικά στοιχεία και είναι το είδος του τραγουδιού που μπορεί να καταφέρει να κερδίσει το ευρωπαϊκό κοινό, εάν περάσει στον τελικό. Με τον έντονο ρυθμό και την δυναμική σκηνική παρουσία της, η Xannova έχει την ικανότητα να ενθουσιάσει και να σαγηνεύσει τους θεατές της Eurovision, κάνοντάς τους να χορεύουν από την πρώτη νότα.
11. “Αστερομάτα” – Klavdia
Το «Αστερομάτα» της Klavdia είναι αδιαμφισβήτητα το φαβορί του φετινού ελληνικού τελικού για τη Eurovision και η φωνή της είναι πραγματικά από άλλο πλανήτη. Η μοναδική χροιά της και η τεχνική της ικανότητα να ερμηνεύει με τέτοια ένταση και συναισθηματική φόρτιση την καθιστούν μια από τις πιο ξεχωριστές φωνές της ελληνικής μουσικής σκηνής. Παρά την εκθαμβωτική φωνητική της ικανότητα, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι προσωπικά έχω μια μικρή ένσταση: όσο με εντυπωσιάζει η φωνή της, τόσο δυσκολεύομαι να συνδεθώ με τα τραγούδια της. Παρ’ όλα αυτά, το «Αστερομάτα» είναι αρκετά ατμοσφαιρικό και καταφέρνει να αναδείξει τη φωνή της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Είναι ένα τραγούδι που έχει τη δυνατότητα να μαγέψει το κοινό, ειδικά αν αναλογιστούμε την ισχυρή ερμηνεία της Klavdia. Όμως, το μεγάλο ερώτημα παραμένει: Θα καταφέρει το τραγούδι να ξεχωρίσει και να κερδίσει και το ευρωπαϊκό κοινό, ή θα μείνει περιορισμένο στην εκτίμηση της ελληνικής σκηνής; Το σίγουρο είναι ότι αν το τραγούδι περάσει στον τελικό, έχει μεγάλες πιθανότητες να κλέψει τις εντυπώσεις με την ατμόσφαιρα και την εκφραστικότητά του.
12. “Γη Μου” – Κώστας Αγέρης
Το «Γη Μου» του Κώστα Αγέρη είναι ένα τραγούδι που συνδυάζει το σύγχρονο λαϊκό στοιχείο με παραδοσιακές μουσικές φόρμες, προσφέροντας μια όμορφη και ζεστή ατμόσφαιρα. Ο Κώστας Αγέρης, νικητής του πρώτου ελληνικού The Voice, έχει ήδη αποδείξει την αξία του ως ερμηνευτής με την φωνή και την ικανότητά του να εκφράζει συναισθήματα μέσω της μουσικής. Το τραγούδι αν και παραμένει πιστό στις παραδοσιακές μουσικές ρίζες της χώρας, δεν καταφέρνει να φέρει κάτι εντελώς νέο ή καινοτόμο, και έτσι ίσως να δυσκολευτεί να ξεχωρίσει στον διαγωνισμό της Eurovision. Παρόλα αυτά, το κομμάτι αναδεικνύει την προσωπικότητα του Κώστα Αγέρη και φέρνει μια γεύση από την ελληνική μουσική παράδοση με έναν σύγχρονο αέρα.
Γενική Εντύπωση για τις Συμμετοχές
Ο φετινός ελληνικός τελικός της Eurovision είχε αρκετές διαφορετικές συμμετοχές που κάλυψαν ένα ευρύ φάσμα μουσικών ειδών και στιλ. Ωστόσο, αν κάτι έλειψε ήταν η καινοτομία, το κάτι φρέσκο που θα με προβλημάτιζε ή θα με ξεσήκωνε όπως με είχε κάνει η Μαρίνα Σάττι πέρσι ή η Έλενα Παπαρίζου το 2005. Αν και υπήρχαν δυνατά κομμάτια με αρκετό δυναμισμό και ερμηνευτική ποιότητα, τα οποία θα μπορούσαν να σταθούν και να διακριθούν στη σκηνή της Eurovision, κάτι που πραγματικά θα με άφηνε άναυδο ή που θα έφερνε το «κάτι παραπάνω» δεν φάνηκε να είναι παρόν. Η μεγάλη απορία είναι αν κάποιο από αυτά τα τραγούδια θα καταφέρει να κοντράρει το φαβορί που μέχρι στιγμής κυριαρχεί στα social media και στο word of mouth, με τον ενθουσιασμό να έχει ήδη χτιστεί γύρω από αυτό. Θα δούμε ποιο τραγούδι τελικά θα καταφέρει να κλέψει την καρδιά του κοινού και να εκπροσωπήσει επάξια τη χώρα μας στο μεγαλύτερο μουσικό διαγωνισμό της Ευρώπης
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να ψηφίσουμε φέτος, καθώς μετά από χρόνια, επιτέλους μας δίνεται η δυνατότητα να έχουμε λόγο στην επιλογή του τραγουδιού που θα μας εκπροσωπήσει στη Eurovision, δίνοντας έτσι φωνή στο κοινό και προσφέροντας μια πιο άμεση σύνδεση με τη διαδικασία.
Εσείς ποιο τραγούδι πιστεύετε ότι αξίζει να ταξιδέψει στη μεγάλη σκηνή της Eurovision;
