– Άννα, καλώς ήρθες στο Hello Radio! Σε ευχαριστούμε που δέχτηκες την πρόσκλησή μας! Πες μας λίγα λόγια για εσένα… Τι σε ώθησε να ασχοληθείς με τη συγγραφή και την ποίηση;
– Η ανάγκη να εκφράζω τα συναισθήματά μου, να αναγνωρίζω τα κακώς κείμενα και να επιμένω ρομαντικά σε μία καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου και του κόσμου γύρω μου.
– Ποιοι συγγραφείς ή ποιητές σε επηρέασαν περισσότερο στην πορεία σου;
– Θα έλεγα πως δεν επηρεάστηκα από τον τρόπο γραφής συγκεκριμένων λογοτεχνών, ποιητών ή συγγραφέων αλλά περισσότερο από μεμονωμένα κείμενα. Ενδεικτικά θα αναφέρω κάποια ονόματα, κείμενα των οποίων συνδιαλέχθηκαν με τα δικά μου συναισθήματα και τους προσωπικούς μου προβληματισμούς. Ρίτσος, Καρυωτάκης, Πολυδούρη, Αναγνωστάκης, Αντούαν Σεντ Εξυπερύ, Φαλάτσι, Μπουκόφσκι, Μπόρχες, κλασσικοί φιλόσοφοι.
– Πώς εμπνέεσαι για τα θέματα που πραγματεύονται στα έργα σου;
– Η έμπνευση έρχεται απρόσκλητη. Μία λέξη, ένα νεύμα, ένα χαμόγελο, ένας στίχος, μια στιγμή. Δημιουργείται αυτόματα η ανάγκη το προκληθέν συναίσθημα- ερέθισμα να αποτυπωθεί στο χαρτί.
– Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζεις όταν γράφεις;
– Προκλήσεις… Η μόνη πρόκληση που θέτω είναι ο ίδιος μου ο εαυτός. Να μην παρασυρθεί ώστε να πληροί τις εκάστοτε προϋποθέσεις που τίθενται από λογοτεχνικούς ή μη κύκλους. Να αφήνεται, να παρασύρεται σε ένα παιχνίδι λέξεων, γιατί μου αρέσει να παίζω με τις λέξεις, να μην τις υποτάσσω στις νόρμες. Θέλω ο λόγος να ρέει η αυθόρμητα ως δεκτικός πολλαπλών ερμηνειών ανάλογα με τις θύμισες και τις ακόλουθες αισθήσεις που ενεργοποιεί το κείμενο στον αποδέκτη.
– Σχετικά με τη συγγραφή… Όντας μητέρα και έχοντας μία πολύ γεμάτη μέρα καθημερινά, πότε βρίσκεις λίγο προσωπικό χρόνο για να γράψεις; Πώς σε βοηθάει η συγγραφή και η Ποίηση στη ζωή σου;
– Μπορώ να γράψω οπουδήποτε, οποτεδήποτε αν νιώσω την ανάγκη να απομονώσω τη στιγμή. Ίσως ο περιορισμένος χρόνους να μου θέτει μόνο το εξής εμπόδιο: να γράψω ένα βιβλίο μεγαλύτερης έκτασης που απαιτεί περισσότερη συνέπεια.
– Πώς αισθάνεσαι όταν βλέπεις τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου να παίρνουν μορφή στο χαρτί και εν συνεχεία σε εκδόσεις;
– Καθοδηγούμαι εκ νέου στο μονοπάτι των αναζητήσεων που εγώ χάραξα. Επαναπροσδιορίζομαι, αυτοσυστήνομαι ξανά. Συγκινούμαι βαθύτατα και χαίρομαι σαν παιδί.
– Για την Άδολη Αγάπη… Τι σε ενέπνευσε να γράψεις το βιβλίο Άδολη Αγάπη; Υπάρχει κάποια προσωπική ιστορία πίσω από κάθε ποίημα και κείμενό σου;
– Κάθε ποίημα κρύβει μία ιστορία, αν όχι ολοκληρωμένη τότε μια στιγμιαία σύλληψη αυτής. Η «Αγάπη Άδολη» είναι ένα πρελούδιο συναισθημάτων, μια διαδρομή αυτογνωσίας, διαπραγμάτευσης, αναζήτησης της αλήθειας, των μικρών αξιών που συντάσσονται με την εφημερότητα της ανθρώπινης ύπαρξης τιμώντας την ουσιωδώς, απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό αλλά και στους συνανθρώπους μας, χωρίς βαρύγδουπες δηλώσεις, με σεβασμό και αγάπη.
– Ποιο είναι το κεντρικό μήνυμα που θέλεις να μεταδώσεις στους αναγνώστες μέσω του βιβλίου σου;
– Η αγάπη κρύβεται παντού. Ο έρωτας έχει άπειρες μορφές. Είναι πηγαία δύναμη δημιουργίας. Ερωτεύομαι σημαίνει υπάρχω. Κατακλύζομαι από μία δύναμη ζωογόνο και ταυτόχρονα καταστροφική. Η ζωή είναι γεμάτη αντιθέσεις. Πρέπει να έχουμε πίστη στους ανθρώπους μας και στον εαυτό μας ακόμα και τις πιο δύσκολες στιγμές. Άλλωστε οι καταιγίδες φέρνουν τα ουράνια τόξα.
– Ποια είναι τα αγαπημένα σου έργα από το βιβλίο και γιατί;
– Δύσκολο να επιλέξω. Όλα έχουν κάτι δικό μου. Θα πω για τις «Παρενθέσεις» που μιλούν ακατάπαυστα. Για την «Αγάπη άδολη» που την νιώθω κάθε φορά που η μικρή Λούνα με κοιτά στα μάτια και για εκείνο το «Θεριό» που μπουκάρει απρόσκλητο και για να νικηθεί πρέπει να υπερβούμε τον εαυτό μας. Αναμφίβολα ο «Καλόκαρδος γίγαντας», «Για μια μεγάλη αγκαλιά» και «Ψυχή μου». Αν έπρεπε να ξεχωρίσω ένα αυτό θα ήταν σίγουρα το τελευταίο. «Ψυχή μου», γιατί «Όταν οι τοίχοι μοσχοβολούν της αγάπης το άρωμα.. Μόνο ναφθαλίνη δε μυρίζει η φθορά». Κι αυτό είναι ένα στοίχημα που όλοι έχουμε ανάγκη να κερδίσουμε. Άλλωστε οι άνθρωποι που αγαπάμε δε φεύγουν ποτέ.
– Τι ελπίζεις να κρατήσουν οι αναγνώστες από το βιβλίο Άδολη Αγάπη αφού το διαβάσουν;
– Να αγαπούν άδολα όπως τα παιδιά, να κλέβουν το γλυκό από το βάζο, να αγωνίζονται για έναν κόσμο καλύτερο, αφού πρώτα συμφιλιωθούν με τον ίδιο τους τον εαυτό και αγαπήσουν τις όποιες ατέλειες.
– Άννα, σε ευχαριστούμε θερμά για την υπέροχη αυτή συνέντευξη! Περιμένουμε ανυπόμονα τα νέα σου διαμάντια. Σου ευχόμαστε υγεία, δημιουργικότητα και επιτυχία σε κάθε σου βήμα!
– Κι εγώ σας ευχαριστώ με τη σειρά μου. Εύχομαι τις γιορτές αυτές να αναγνωρίσουμε αυτό που αληθινά έχουμε ανάγκη, να το προσφέρουμε στον εαυτό μας και να ξαποστάσουμε σε αγκαλιές και χαμόγελα αληθινά. Πάντα με υγεία κι ελπίδα πως ό,τι κι αν συμβεί όλα θα πάνε καλά!
