That’s Another Story: Πρόσεχε τι εύχεσαι – As Lived by the Villains

Σε όλες τις ιστορίες που ακούμε από παιδιά, πάντα υπάρχει ο κακός που απειλεί να καταστρέψει τον ήρωα. Έχουμε όμως αναρωτηθεί ποτέ τι μπορεί να συνέβη ώστε να φτάσει στο σημείο να είναι κακός; Μήπως αυτή η κακία στην πραγματικότητα κρύβει έναν βαθύ πόνο; Πολλές φορές πράττουμε με αγνές προθέσεις αλλά στην πορεία χάνουμε τον έλεγχο και γινόμαστε άπληστοι. Και αυτή εν τέλει αποδεικνύεται να είναι η καταστροφή μας…

Πρόσεχε τι εύχεσαι

Μια φορά και έναν καιρό, στους πολυάσχολους, πολύχρωμους και γεμάτους μυρωδιές από μπαχαρικά, δρόμους της Άγκρα Μπα, ζούσε ένα φτωχό 10χρονο ορφανό, αγόρι με την μικρότερη αδελφή του Nasira. Δύο παιδιά τα οποία η ζωή του δρόμου τα έμαθε πως όταν έχουν ο ένας τον άλλον μπορούν να ξεπεράσουν κάθε δυσκολία. Για να επιβιώσουν, ο μικρός Jafar, έκλεβε από τους πλούσιους αφεντάδες για χάρη ενός ζοφερού κακοποιού ονόματι Faruk, και έπαιρνε ένα πολύ μικρό μερίδιο το οποίο έφτανε ίσα ίσα για να αγοράσει δύο μήλα, για να χορτάσουν εκείνος και η μικρή του αδερφή.

Μια μέρα, οι φρουροί που έκαναν περιπολία, τσάκωσαν τον μικρό να κλέβει, και, έτσι, τον συνέλαβαν και τον πήγαν στο παλάτι για να τιμωρηθεί. Όταν τον παρουσίασαν στον Σουλτάνο Khaleed, εκείνος τον λυπήθηκε, και αντί να τον τιμωρήσει, τον διόρισε παρατρεχάμενο υπηρέτη της γυναίκας του. Στον μικρό Jafar άρεσε η ιδέα του να μένει κάτω από μια στέγη, ζεστό φαγητό και ένα απαλό κρεβάτι για να κοιμηθεί. Ανησυχούσε πολύ για την αδελφή του, όμως δεν του επιτρεπόταν να βγει για να τη συναντήσει και δεν ήθελε να καταχραστεί τη γενναιοδωρία του Σουλτάνου ζητώντας να την φέρουν στο παλάτι.

Ο Jafar ήταν πολύ έξυπνος και οξυδερκής για την ηλικία του, και πολλές φορές όταν άκουγε συζητήσεις περί θεμάτων διοίκησης, έλεγε την άποψή του χωρίς να του δίνεται η άδεια. Οι υπόλοιποι υπηρέτες τον απεχθάνονταν γι’ αυτό, ισχυριζόμενοι ότι ένα άξεστο αγόρι από τους δρόμους δεν έχει καμία θέση στην υπηρεσία του παλατιού. Ο Σουλτάνος όμως έβρισκε τις απόψεις του ενδιαφέρουσες και ευφυείς.  Η εμπειρία του στην εξαπάτηση της αφρόκρεμας της πόλης, τον βοήθησε στο να αποκτήσει εκλεπτυσμένο λέγειν, μιμούμενος αυτό των αριστοκρατών. Έτσι στα 15 του μόλις χρόνια, διορίστηκε Βεζίρης.

Στο μεταξύ, μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια, η Nasira πίστευε πως ο αδελφός της ήταν νεκρός, και τον αντικατέστησε, κλέβοντας η ίδια στη θέση του. Όμως ο Faruk την κακοποιούσε και αυτό τη γέμιζε μίσος, και δίψα για εκδίκηση. Ο Jafar έχοντας πλέον εξασφαλίσει μια καλή θέση στο παλάτι, ζήτησε επιτέλους από τον Σουλτάνο να συλλάβουν τον Faruk και να φέρουν την αδελφή κοντά του. Έτσι κι έγινε! Ο Faruk φυλακίστηκε και εκτελέστηκε για τα εγκλήματά του και ο Jafar, χάρισε το κατοικίδιο του κακοποιού, έναν κόκκινο παπαγάλο, τον Iago, στην αδελφή του.

Δύο χρόνια αργότερα, ο Σουλτάνος αρρώστησε βαριά και έβγαζε αίμα όταν έβηχε. Υπέφερε από φυματίωση, αλλά εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε γιατρειά για ασθένειες σαν και αυτή. Έτσι ο Jafar, θέλοντας να βοηθήσει τον Σουλτάνο, ανάτρεξε σε παλιά βιβλία μαγείας και μαγγανίων, με αποτέλεσμα να μάθει την αρχαία τέχνη των μαγισσών της ερήμου, αλλά όσα πειράματα κι αν έκανε, δεν κατάφερε να αποτρέψει τον άδικο χαμό του Khaleed. Λυπήθηκε πολύ και ευχόταν να μπορούσε να κάνει κάτι… αλλά ήταν αδύνατον.

Κατά τη διάρκεια των προσπαθειών του, κατά λάθος μετέτρεψε τη Nasira σε αιμοδιψή κόμπρα, η οποία, έχοντας χάσει κάθε ανθρώπινη λογική, δάγκωσε τη Σουλτάνα στον ύπνο της. Εκείνη απελευθέρωσε μια κραυγή πόνου, αλλά το δηλητήριο εξαπλώθηκε γρήγορα και σταμάτησε ακαριαία την καρδιά της. Στο άκουσμα της κραυγής, οι φρουροί ξεχύθηκαν στο δωμάτιο και αντίκρισαν τη Σουλτάνα τους νεκρή και μια κόμπρα με κατακόκκινα μάτια να έρπεται δίπλα της. Μονομιάς τράβηξαν τις χατζάρες τους και αποκεφάλισαν το ερπετό.

Τα νέα για τον θάνατό της, διαδόθηκαν αμέσως, και ο θρόνος πέρασε στον Hamed, γιο του Khaleed. Ο Jafar συντετριμμένος από τον χαμό της αδελφής του, έφτιαξε ένα ραβδί σε σχήμα κόμπρας και παγίδευσε την ψυχή της Nasira ώστε να είναι πάντα μαζί του. Έτσι υιοθέτησε και τον Iago, στον οποίο χάρισε την ικανότητα της ομιλίας για να μη νιώθει μοναξιά.

Τα χρόνια πέρασαν και ο νέος Σουλτάνος απέκτησε μια κόρη, στην οποία έδωσε το όνομα της αγαπητής του μητέρας… Jasmine. Κανείς δεν ξέρει τι απέγινε η μητέρα της, αλλά φήμες λένε ότι έφυγε μακριά για να ταξιδέψει. Στο μεταξύ ο Jafar εξασκούσε τη μαγεία όλο και περισσότερο και έτσι κατάφερε να την τελειοποιήσει. Δεν του άρεσε ο νέος Σουλτάνος Hamed γιατί τον θεωρούσε ανίκανο να κυβερνήσει σωστά το βασίλειο, οπότε του ήρθε μια νέα ιδέα στο μυαλό, ένας νέος στόχος… να γίνει ο ίδιος Σουλτάνος.

Για να τα καταφέρει, έκανε έρευνες στα αρχαία κείμενα και ανακάλυψε μία πηγή που μιλούσε για ένα μαγικό λυχνάρι, το οποίο μπορεί να πραγματοποιήσει κάθε ευχή. Στόχος του ήταν να το αποκτήσει, και χρειαζόταν, σύμφωνα με την πηγή, κάποιον με αγνή διαμαντένια καρδιά. Έτσι, βρίσκει ένα φτωχό ορφανό αγόρι, το οποίο και ξεγέλασε ώστε να του φέρει το λυχνάρι, αλλά παγιδεύτηκε μέσα στη σπηλιά και ο Jafar το έχασε μια και καλή.

Η αποτυχία, της σωστής διαχείρισης του βασιλείου από τον Hamed, οδήγησε στην ανάγκη να παντρέψει την κόρη του στην ηλικία των 15 ετών με ένα πρίγκιπα γειτονικού βασιλείου, ώστε να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να ακμάσει η Άγκρα Μπα. Αλλά η Jasmine τους απέρριπτε όλους και αυτό ασκούσε πίεση στον Σουλτάνο. Ο Jafar σκέφτηκε να του προτείνει να δώσει το χέρι της Jasmine σε εκείνον, όμως ο Σουλτάνος δεν ενθουσιάστηκε με την ιδέα, αφού ο Jafar ήταν πολύ μεγαλύτερός της. Τα σχέδιά του απέτρεψε ένας νεαρός πρίγκιπας, ο οποίος ήρθε να ζητήσει το χέρι της πριγκίπισσας συνοδευόμενος από πλούτη και υπηρέτες. Ο Jafar δεν είχε σκοπό να το αφήσει να περάσει έτσι και με δόλιους τρόπους, κατάφερε να ανακαλύψει ότι ο νεαρός πρίγκιπας είναι το φτωχό αγόρι μεταμφιεσμένο, έχοντας το μαγικό λυχνάρι στην κατοχή του. Ο Jafar του το έκλεψε, και ευχήθηκε να έχει όλη τη δύναμη του σύμπαντος από το τζίνι που ήταν φυλακισμένο σε αυτό. Έτσι κι έγινε!

Η δύναμη ήταν τρομακτική, πολύ μεγαλύτερη από ότι φανταζόταν. Όμως ακόμα ένιωθε ότι κάτι του έλειπε. Αποφάσισε λοιπόν να αλλάξει τον κόσμο κατά τη δική του βούληση. Τυφλωμένος από την τρομερή ισχύ και την δίψα για εξουσία, ο Jafar πίστευε ότι κανένα πλάσμα δεν μπορεί πλέον να τον αντιμετωπίσει, πόσο μάλλον  να τον ξεπεράσει.

Είχε παραβλέψει όμως το γεγονός ότι η δύναμη που είχε, δεν προήλθε από αυτόν αλλά από ένα απλό φαινομενικά λυχνάρι. Ένα λυχνάρι, που όλοι θα θεωρούσαν ασήμαντο. Όλοι πέρα από ένα νεαρό, ορφανό αγόρι, που έχει δει πόσο ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει όταν ξαφνικά αποκτά δύναμη και πλούτη που δεν κατέκτησε με την αξία του. Έτσι ο Aladdin σκέφτηκε να αρπάξει το λυχνάρι που ο Jafar είχε πλέον παρατήσει, αξιοποιόντας την τελευταία του ευχή για να αναιρέσει τις δύο προηγούμενες. Ο Jafar φυλακίστηκε και κανείς δεν άκουσε ποτέ ξανά για εκείνον.

Ήταν ένα μικρό ταπεινό αγόρι, γεμάτο αγάπη για την αδελφή του, και έκλεβε μονάχα για να επιβιώσει. Το έγκλημά του αυτό, ήταν η αιτία να βρεθεί στο παλάτι, όπου ο Σουλτάνος του χάρισε φροντίδα και ένα σπιτικό. Η απώλεια των ανθρώπων που αγαπούσε όσο τίποτα τον τάραξε και ο νέος ηγέτης τον απογοήτευσε. Θέλησε να γευτεί την εξουσία, αλλά η υπέρτατη δύναμη τον οδήγησε εκτός ελέγχου. Είχε τα πάντα στα χέρια του και μονομιάς βρέθηκε αγκαλιά με το τίποτα, με τη μοναξιά.

That’s Another Story Podcast
Instagram: @thats.another.story.pod