📚 Κάθε χρόνο, στις 31 Οκτωβρίου, γιορτάζεται το Halloween — μια παράδοση με ρίζες στην αρχαία Κελτική γιορτή του Samhain, η οποία σηματοδοτούσε το τέλος της συγκομιδής και την αρχή του χειμώνα. Οι Κέλτες πίστευαν ότι εκείνη τη νύχτα τα πνεύματα των νεκρών επέστρεφαν στη γη, και για να τα κατευνάσουν, άναβαν φωτιές και φορούσαν μεταμφιέσεις. Με το πέρασμα των αιώνων, το Halloween εξελίχθηκε σε μια γιορτή χαράς, φαντασίας και παιχνιδιού — έναν συνδυασμό παράδοσης, συμβολισμού και παιδικής δημιουργικότητας.
🕯️ Κάθε Οκτώβριο, οι τάξεις γεμίζουν με μάσκες, φαναράκια, πολύχρωμες κολοκύθες και παιδικά γέλια. Το Halloween, αυτή η “περίεργη” γιορτή που μοιάζει με παιχνίδι ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, καταφτάνει κάθε χρόνο για να θυμίσει στα παιδιά —και σε εμάς— κάτι πολύ ουσιαστικό: πως οι φόβοι δεν είναι για να τους κρύβουμε, αλλά για να τους γνωρίζουμε.
👻 Για τα παιδιά, ο φόβος έχει πρόσωπο. Είναι ο ήχος στο σκοτάδι, η σκιά πίσω από την κουρτίνα, το “τέρας” κάτω από το κρεβάτι. Κι όμως, μέσα από το παιχνίδι, τη φαντασία και το γέλιο, τα παιδιά μαθαίνουν κάτι που πολλοί ενήλικες ξεχνούν: πως ο φόβος μικραίνει όταν τον κοιτάξεις κατάματα. Όταν φορέσεις τη μάσκα του, όταν του δώσεις όνομα, όταν γελάσεις μαζί του.
🌙 Στην πραγματικότητα, το Halloween είναι ένα μεγάλο μάθημα θάρρους. Κάθε στολή, κάθε αστείο “boo!”, κάθε παιδί που τολμά να περπατήσει στο “σκοτεινό” διάδρομο του σχολείου, δεν παίζει απλώς — ασκείται στο να νικά τον φόβο του. Και κάθε εκπαιδευτικός που το παρακολουθεί, βλέπει μπροστά του την πιο αγνή μορφή ψυχικής ενδυνάμωσης: την ικανότητα ενός παιδιού να γελά με αυτό που κάποτε το τρόμαζε.
💫 Οι φόβοι των παιδιών αλλάζουν καθώς μεγαλώνουν. Από το “φάντασμα” κάτω από το σεντόνι, μεταμορφώνονται σε πιο αληθινούς και πιο σιωπηλούς φόβους — φόβο αποτυχίας, φόβο απόρριψης, φόβο να διαφέρει κανείς, φόβο να μην είναι «αρκετός». Κι εκεί ακριβώς είναι που αρχίζει ο ρόλος μας: να τους δείξουμε πως το θάρρος δεν είναι απουσία φόβου, αλλά η απόφαση να τον αντιμετωπίσουμε με πίστη και χαμόγελο.
🎓 Ως εκπαιδευτικοί, βλέπουμε καθημερινά μικρούς “ήρωες” να νικούν τους δικούς τους φόβους. Το παιδί που σηκώνει χέρι πρώτη φορά στο μάθημα, παρόλο που η φωνή του τρέμει. Το παιδί που διαβάζει δυνατά μια παράγραφο, ενώ φοβάται ότι θα κάνει λάθος. Το παιδί που έρχεται χωρίς να ξέρει κανέναν και μέσα σε λίγες εβδομάδες βρίσκει φίλους. Αυτές οι μικρές στιγμές είναι τα αληθινά Halloween της εκπαίδευσης — μικρές “μάχες” ανάμεσα στο σκοτάδι της αμφιβολίας και το φως της αυτοπεποίθησης.
🏫 Για εμάς, το Halloween είναι κάτι πολύ περισσότερο από γιορτή με στολές και γλυκά. Είναι μια υπενθύμιση ότι η εκπαίδευση δεν είναι μόνο γνώση· είναι και συναισθηματική αγωγή. Είναι ο χώρος όπου τα παιδιά μαθαίνουν να κατανοούν τα συναισθήματά τους, να τα ονοματίζουν, να τα αποδέχονται και να τα μεταμορφώνουν. Κάθε μάσκα που φορούν γίνεται ένας τρόπος να εκφράσουν κάτι που δεν μπορούν να πουν. Κάθε γέλιο πάνω από ένα “τρομακτικό” στολίδι, είναι μια μικρή νίκη απέναντι σε έναν φόβο που εξημερώθηκε.
❤️ Κι εμείς, οι δάσκαλοι, μαθαίνουμε κι εμείς μαζί τους. Γιατί κι εμείς έχουμε τους δικούς μας φόβους — μήπως δεν κάνουμε αρκετά, μήπως δεν καταφέρουμε να φτάσουμε σε κάθε παιδί, μήπως απογοητεύσουμε εκείνους που μας εμπιστεύονται. Όμως κάθε φορά που ένα παιδί χαμογελά, κάθε φορά που ένα “φοβισμένο” βλέμμα γεμίζει σιγουριά, ξέρουμε πως κάτι κάναμε σωστά. Κι αυτό αρκεί για να συνεχίσουμε.
🌻 Ο φόβος δεν φεύγει ποτέ εντελώς. Κι ίσως να μη χρειάζεται. Γιατί ο φόβος, αν τον ακούσεις, σε κάνει προσεκτικό, ανθρώπινο, τρυφερό. Το ζητούμενο δεν είναι να τον σβήσουμε, αλλά να τον μεταμορφώσουμε — σε περιέργεια, σε δημιουργικότητα, σε δύναμη. Να μάθουμε στα παιδιά ότι δεν χρειάζεται να περιμένουν να περάσει ο φόβος για να δράσουν· μπορούν να δράσουν παρά τον φόβο. Αυτό είναι το αληθινό θάρρος.
🎃 Κάπου ανάμεσα σε φανάρια, σε χαμόγελα και ψεύτικους ιστούς αράχνης, υπάρχει κάθε χρόνο μια μαγική στιγμή. Είναι όταν βλέπεις ένα παιδί που χτες έκρυβε το πρόσωπό του πίσω από τα χέρια, να γελά δυνατά, ντυμένο μικρό φάντασμα. Είναι εκείνη η στιγμή που συνειδητοποιείς πως η παιδική ψυχή έχει μέσα της μια δύναμη τεράστια: τη δύναμη να μετατρέπει τον φόβο σε γιορτή.
🕯️ Ίσως αυτό να είναι τελικά το νόημα του Halloween — όχι να τρομάξουμε, αλλά να συμφιλιωθούμε με ότι μάς τρομάζει. Να το κοιτάξουμε στα μάτια και να του χαμογελάσουμε. Γιατί όσο γελάμε με τα φαντάσματα, τόσο πιο πολύ φωτίζεται το σκοτάδι μας.
🌟 Και στο τέλος της μέρας, όταν σβήσουν τα φώτα και οι μάσκες βγουν, μένει εκείνη η ίδια γνώριμη αλήθεια: πως όλοι έχουμε φόβους — μικροί και μεγάλοι. Μα αυτό που μας ενώνει, αυτό που κάνει τη διαφορά, είναι πως κάθε φορά που τους αντιμετωπίζουμε, δεν είμαστε πια οι ίδιοι. Γινόμαστε λίγο πιο θαρραλέοι. Λίγο πιο δυνατοί. Και λίγο πιο άνθρωποι.
Μαίρη Σέιμαν
Εξετάστρια Πιστοποίησης Αγγλικής Γλώσσας
Καθηγήτρια Αγγλικών, Συνιδρύτρια, Συνιδιοκτήτρια και Ακαδημαϊκή Διευθύντρια του Ομίλου Κέντρων Ξένων Γλωσσών και Μελέτης HELLO EDUCATION