Το καλοκαίρι βρίσκεται στο απώγειό του, το θερμόμετρο ανεβαίνει κι όσοι είμαστε ακόμη στην πόλη, σύντομα θα ψάχνουμε για καταφύγια δροσιάς μακριά απ’ τη βουή και τη ζέστη. Ευτυχώς, η Αττική έχει ακόμη μερικές γωνιές που – αν δεν θέλετε πάτε παραλία μέσα στο λιοπύρι – αποτελούν αληθινές οάσεις δροσιάς για μικρούς και μεγάλους. Ειδυλλιακές λίμνες, πευκόφυτα δάση, γάργαροι καταρράκτες και ένα σωρό ομορφιές, που μόνο στην ελληνική ενδοχώρα βρίσκει κανείς, μας περιμένουν λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά απ’ το Αθηναϊκό κέντρο να τα απολαύσουμε και ξορκίσουμε την κάψα του τσιμέντου.

Καταρράκτης Βαλανάρη (Ντράφι Πεντέλης)

Σε μικρή απόσταση απ’ την Αθήνα, στις παρυφές της Πεντέλης και συγκεκριμένα στο Ντράφι, υπάρχει μια μοναδική όαση, ένα μέρος που σε ταξιδεύει για λίγο στα πιο ορεινά και παρθένα μέρη του τόπου μας. Είναι το σημείο όπου «σκάει» το ρέμα του Βαλανάρη, σχηματίζοντας δύο ερμητικούς καταρράκτες, οι οποίοι «γεμίζουν» μια παραμυθένια βάθρα με τα καθάρια, δροσερά νερά τους. Η πρόσβαση γίνεται απ’ τη λεωφόρο Αχαιών μέσω ενός χωματόδρομου κι ενός σύντομου, βατού μονοπατιού κι ο χώρος προσφέρεται για πικ-νικ, αλλά και για ένα δροσερό μπάνιο στη γραφική λιμνούλα.

Λίμνη Βουλιαγμένης – Δάσος Φασκομηλιάς

Στη Βουλιαγμένη, το καλύτερο μπάνιο δεν το κάνει κανείς στη θάλασσα, αλλά στην ομώνυμη λίμνη, σ’ ένα σκηνικό σχεδόν απόκοσμο και, φυσικά, εντελώς διαφορετικό από εκείνο της παραπλήσιας πλαζ. Τα νερά της λίμνης είναι υφάλμυρα, με λιγότερη άνωση απ’ τα θαλασσινά, αλλά οι εγκαταστάσεις είναι φιλόξενες για κολυμβητές όλων των ηλικιών. Για να τις απολαύσετε, βέβαια, πληρώνετε εισιτήριο, αλλά το μέρος θα σας δικαιώσει με την ομορφιά και τις παροχές του. Συνδυαστικά, αξίζει να κάνετε έναν περίπατο στο κοντινό Δάσος της Φασκομηλιάς, με την πλούσια μεσογειακή βλάστηση και τη θέα στο Αττικό πέλαγος.

Πηγή Καλοπούλας (Αισθητικό Δάσος Υμηττού)

Αν θέλετε να βρεθείτε σε μια αληθινή όαση δροσιάς στο άψε-σβήσε, δεν έχετε παρά ν’ ανηφορίσετε την Καισαριανή προς το Αισθητικό Δάσος του Υμηττού, να περάσετε την ομώνυμη Μονή της περιοχής και συνεχίζοντας προς την αρχαία πηγή της Καλοπούλας να κάνετε στάση στο Δημοτικό Αναψυκτήριο, που είναι γνωστό και ως… Καλοπούλα. Μέσα στα πεύκα, πάνω στα αμφιθεατρικά πέτρινα πεζούλια, θα απολαύσετε τον καφέ ή τους μεζέδες σας, λες και βρίσκεστε έτη φωτός μακριά απ’ την κόλαση της πόλης. Και για να μην τραβηχτείτε ως εκεί μόνο για ν’ αράξετε, κάντε κι έναν περίπατο σε κάποιο απ’ τα γύρω περιπατητικά μονοπάτια μέσα στην άγρια ομορφιά του Υμηττού.

Λίμνη του Μαραθώνα

Η τεχνητή λίμνη που κάποτε έδινε νερό σ’ όλη την Αθήνα, είναι το τέλειο μέρος για μια φυσιολατρική εξόρμηση μακριά απ’ την ζέστη της πόλης, αλλά αρκετά κοντά για να το αποφασίσετε… στο φτερό, με το που δείτε το θερμόμετρο να περνάει τους 30. Το άλλοτε σπουδαίο αρχιτεκτονικό επίτευγμα είναι σήμερα ένας πανέμορφος υγρότοπος που μας καλεί να τον εξερευνήσουμε περιμετρικά και ν’ αράξουμε στις δροσερές όχθες του. Μέρος της εκδρομής μπορεί να αποτελέσει και η επισκεψη στο Μουσείο Νερού, αλλά και μια στάση στο καφεστιατόριο Fragma με την υπέροχη θέα στα γαλήνια νερά της λίμνης.

Λίμνη Μπελέτσι (Πάρνηθα)

Πριν από 30 χρόνια, στις ανατολικές πλαγιές της Πάρνηθας, η διάνοιξη του δρόμου έφραξε έναν χείμαρρο και το νερό σχημάτισε μια λίμνη 5 στρεμμάτων που σήμερα ξέρουμε ως Λίμνη Μπελέτσι (απ’ την κορυφή που υψώνεται πίσω της) ή Κιθάρα (απ’ το σχήμα της). Στις όχθες της, μπορείτε να αράξετε για πικ-νικ κάτω απ’ τη σκιά των γύρω δέντρων ή να περπατήσετε σε κάποια απ’ τα πολλά μονοπάτια της περιοχής. Η τεχνητή λίμνη, είναι σήμερα ένας σημαντικός υδροβιότοπος κι έτσι δεν αποκλείεται να συναντήσετε διάφορα είδη πουλιών. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα δροσιστείτε, αλλά θα σας ανοίξει και η όρεξη για μια επίσκεψη σε κάποιο ταβερνάκι στα κοντινά Κιούρκα (Αφίδνες).