«Ηκλασική μουσική ωφελεί τα παιδιά από πολύ νωρίς, ίσως και από την κοιλιά της μαμάς». Αυτό λένε οι ειδικοί. Αν λοιπόν το Πρελούδιο κάνει θαύματα για τα βρέφη, φανταστείτε τι μπορεί να κάνει για το «Αγγελούδιο» της νηπιακής ηλικίας…

 

Πλεονεκτήματα «κλασικά» και αγαπημένα

Σονάτες, φούγκες, σουίτες … συνεργάζονται όλες μαζί αρμονικά και φαίνεται πως ασκούν στα νήπια την πιο ευεργετική επίδραση για τη συνολική τους ανάπτυξη.

 

• Ντο, ρε, μι, φα, σσσσσς…

Οι επιστήμονες, στην πλειοψηφία τους, συμφωνούν πως το κατάλληλο είδος κλασικής μουσικής για παιδιά, τα βοηθά να χαλαρώσουν. Συγκεκριμένα, μπορεί να λειτουργήσει σαν νανούρισμα, αφού «ρίχνει τους ρυθμούς» του νηπίου και το ηρεμεί. Το αποτέλεσμα; Ένας αδιάκοπος, γλυκός και ξεκούραστος ύπνος, αυτός που τόσο έχει ανάγκη ένα παιδί νηπιακής ηλικίας, για να αναπτυχθεί σωστά.

 

• Κρεσέντο λογοδιάρροιας

Διαφορετικές μελωδίες, διαφορετικοί τόνοι, διαφορετικά όργανα, με φωνητικά ή χωρίς… Ακούγοντας αυτήν την ποικιλία ήχων, τα μικρά παιδιά αποκτούν την ικανότητα να αποκωδικοποιούν τα διαφορετικά ακουστικά δεδομένα και να «χτίζουν» αυτό που ονομάζεται ακουστική μνήμη, ικανότητα πολύ σημαντική στην ανάπτυξη των γλωσσικών τους ικανοτήτων.

 

• Όλες οι αισθήσεις σε μια τέλεια «συμφωνία»

Το παιδί τραγουδά ακούγοντας επαναλαμβανόμενα ένα κομμάτι κλασικής μουσικής και προσπαθεί να χορέψει. Έτσι, διεγείρονται διάφορες μορφές αισθητηριακής ανάπτυξης, όπως η χωροταξική αντίληψη κ.λπ. Αν, για παράδειγμα, την ώρα που το μικρό σας χορεύει υπό τον ρυθμό της «Άνοιξης» του Βιβάλντι του ζητήσετε να χοροπηδήσει προς τα πίσω, θα μάθει πού βρίσκεται το σώμα του σε σχέση με τον χώρο.

 

• Εντός τόπου και χρόνου

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η μουσική και δη η κλασική (λόγω της πολύπλοκης και σύνθετης δομής της) δημιουργεί στον εγκέφαλο του ενήλικα αλλά και του παιδιού, νέα «μονοπάτια», αναπτύσσοντας τις χωροταξικές του δεξιότητες. Κι αυτό γιατί «τα μονοπάτια» που διαμορφώνει η κλασική μουσική στον εγκέφαλό μας είναι παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιούμε, όταν λύνουμε θέμα χωροταξικού χαρακτήρα, π.χ. συναρμολόγηση ενός παζλ. Έτσι, όταν ένα παιδί νηπιακής ηλικίας ακούει κλασική μουσική, αυτές οι οδοί ενεργοποιούνται και το βοηθούν να βελτιώνει τη χωροταξική του αντίληψη. Όμως, αυτή η βελτίωση των ικανοτήτων δεν είναι μόνιμη αλλά «σβήνει» σχεδόν μία ώρα αφότου σταματήσει το παιδί να ακούει μουσική.

 

• Φαινόμενο Μότσαρτ: Υπάρχει τελικά η μελωδία της… ευφυΐας;

Το φαινόμενο Μότσαρτ είναι o όρος που εισήγαγε ο Γάλλος ερευνητής Δρ. Alfred A.Tomatis, για να περιγράψει την ευεργετική επίδραση που υποστήριζε πως έχει η κλασική μουσική στη νοητική ανάπτυξη των παιδιών. Στο πλαίσιο των πειραμάτων ακουστικής προσομοίωσης που πραγματοποίησε στα τέλη της δεκαετίας του 50’, μελέτησε την επιρροή που είχε σε παιδιά με γλωσσικές και επικοινωνιακές διαταραχές το άκουσμα κοντσέρτων και συμφωνιών του Μότσαρτ. Στη συνέχεια, ακολούθησε και μία έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, η οποία έδειξε πως οι φοιτητές που άκουσαν τη σονάτα 1781 του Μότσαρτ είχαν καλύτερες επιδόσεις σε γνωστικά τεστ από τους φοιτητές που άκουγαν διαφορετική μουσική ή δεν άκουγαν καθόλου. Παρ’ ότι η εγκυρότητα του φαινομένου Μότσαρτ αμφισβητείται από πολλούς, όλοι συμφωνούμε πως η κλασική μουσική μόνο να ωφελήσει μπορεί ένα μικρό παιδί, ειδικά αν πρόκειται για μία υπέροχη και εκλεπτυσμένη σονάτα του Μότσαρτ.

 

Και τώρα που ξέρετε πως η κλασική μουσική ωφελεί τα παιδιά με πολλαπλούς τρόπους, επιλέξτε μία αγαπημένη χαρούμενη μελωδία (κατά προτίμηση απλής δομής, χωρίς πολλά όργανα και φωνητικά, για να είναι κατανοητή και με σταθερό, επαναλαμβανόμενο ρυθμό που θα θυμάται εύκολα το παιδί), βάλτε τη στη διαπασών και αφήστε τα βιολιά και τα όμποε να συνθέσουν την πιο ανεπτυγμένη και προικισμένη εκδοχή του μικρού σας Σοπέν.

ΠΗΓΗ:FREZYLAND