Άλλες πάλι φορές, αρκετοί γονείς προσπαθούν μέσα από τα παιδιά τους να κάνουν πράγματα και να ικανοποιήσουν όνειρα που δεν εκπλήρωσαν οι ίδιοι. Πόσο σωστό όμως είναι αυτό για ένα παιδί;

Η παιδοψυχολόγος, Χρυσούλα Μαυράκη, μιλώντας στην ΕΡΤ, εξήγησε τους λόγους που οι γονείς δεν πρέπει να επεμβαίνουν στα όνειρα των παιδιών τους , αλλά να τους διδάσκουν να είναι πρώτα ευτυχισμένα και μετά επιτυχημένα.

«Αγαπάμε τα παιδιά μας για εκείνα και όχι για εμάς. Δεν προσπαθούμε να τα σπρώξουμε κάπου για να μας διαδεχθούν, να γίνουμε όσα δεν γίναμε εμείς ή να κληρονομήσουν το δικηγορικό γραφείο, το φαρμακείο, το ιατρείο μας. Τα παιδιά πρέπει να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο. Να είναι ευτυχισμένα και πετυχημένα», σημείωσε η κυρία Μαυράκη.

Η παιδοψυχολόγος σημείωσε, ακόμη, ότι «οι γονείς σήμερα είναι διαφορετικοί από τα πιο παλιά χρόνια, ενημερώνονται περισσότερο, «ψάχνονται», συμβουλεύονται. Αλλά, όταν έρθει εκείνη η ώρα της επιλογής πάντα τούς βγαίνει αυτό το “εγώ ξέρω καλύτερα”, “αυτή η δουλειά δεν έχει ψωμί”. Αυτό είναι λάθος».

«Πολλές φορές οι γονείς σπρώχνουν τα παιδιά να κάνουν πράγματα που μπορεί σήμερα και να μην τους χρειαστούν. Παράδειγμα, γιατί να σπρώξουν ένα παιδί να μάθει πιάνο, όταν στο σπίτι που είναι πολύ μικρό δεν υπάρχει πιάνο για να παίξει, γιατί απλώς δεν χωράει. Σίγουρα, ο ένας γονιός παρασύρεται από τον άλλον, θέλουν να δίνουν στα παιδιά τους ό,τι δίνουν οι άλλοι γονείς. Όμως, τα πάντα είναι ρευστά στην εποχή αυτή», πρόσθεσε.

Η κυρία Μαυράκη επεσήμανε τη σημασία που έχει για τα παιδιά η έννοια του πραγματικά ελεύθερου χρόνου.

«Τα παιδιά πρέπει να έχουν το πακέτο, αλλά οι γονείς να τους δίνουν αυτό το “τόσο όσο”, ώστε να μένει στα παιδιά ελεύθερος χρόνος. Και ελεύθερος χρόνος σημαίνει “κάνω ό,τι θέλω”. Όχι κάνω κάτι μέσα στην αίθουσα ενός φροντιστηρίου ή σε ένα κολυμβητήριο για παράδειγμα», υπογράμμισε.

«Μην είστε τοξικοί και τιμωρητικοί»

Είπε, ακόμη, πως οι γονείς για να δείξουν τον δρόμο της ευτυχίας στα παιδιά τους, δεν θα πρέπει να είναι τοξικοί, να λειτουργούν ως πρότυπο για εκείνα.

«Να μην είμαστε γκρινιάρηδες, να τους δείχνουμε όμορφα πράγματα, όπως την πανσέληνο, ένα φαγητό που φτιάξε όλη μαζί η οικογένεια και άρεσε πολύ, να τους δείξουμε τι σημαίνει χαρά. Σαφώς είναι σημαντικό να υπάρχουν και τα δύο: η ευτυχία και η επιτυχία. Αν είναι όμως να διαλέξουμε ένα από τα δύο, τότε πρωταρχικό είναι το παιδί να είναι πρώτα ευτυχισμένο», ανέφερε.

Αν φοβάται να εκφράσει το όνειρό του

Ερωτηθείσα αν το παιδί φοβάται να εκφράσει στον γονιό αυτό που πραγματικά θέλει να κάνει, απάντησε: «Αν φοβάται να εκφράσει το όνειρό του, όπως ένα αγοράκι να πει ότι θέλει να γίνει χορευτής, θα πρέπει να έχει ένα σύμβουλο, έναν καθηγητή ή προπονητή που θα το βοηθήσει να εκφραστεί στους γονείς».

Ωστόσο τόνισε, ότι «αν το παιδί εμπιστεύεται τον γονέα, ο οποίος δεν θα είναι τιμωρητικός, τότε το ίδιο το παιδί θα πρέπει να βρει τη δύναμη να αρθρώσει τον λόγο του, την επιθυμία του, να κάνει το πρώτο και τεράστιο βήμα. Αν δεν τολμήσει να μιλήσει στους ίδιους του τους γονείς για αυτό που επιθυμεί, πώς θα μιλήσει στους άλλους έξω για αυτό; Και στην καθοδήγησή του θα πρέπει να είμαστε πάντα θετικοί απέναντι στο παιδί».