Για παράδειγμα, η χρήση εικόνων βοηθάει στην απομνημόνευση λέξεων. Ή αντί το παιδί να γράψει τι σημαίνει μια λέξη, πχ τη λέξη fish, μπορεί να ζωγραφίσει ένα ψάρι. Πολλές φορές οι μαθητές μου ξαφνιάζονται και παράλληλα χαίρονται με αυτή την επιλογή γιατί φεύγει το άγχος που έχουν και βλέπουν ότι το μάθημα δεν είναι απλά λέξεις σε ένα χαρτί που δεν τους λέει τίποτα. Επίσης διασκεδαστικό είναι όταν στην εκμάθηση των ρημάτων αντί να γράψουν ή απλά πουν τι σημαίνει ένα ρήμα, το δείξουν με το σώμα τους. Για παράδειγμα να τρέξουν στο “run”, να χορέψουν στο “dance” κτλ. Εννοείται πως αν πρέπει να εξετάζεται το λεξιλόγιο, ο συνηθισμένος τρόπος εξέτασης πρέπει να αλλάξει . Δεν πρέπει να τονίζονται τυχόν ορθογραφικά λάθη αλλά να ενθαρρύνεται η προσπάθεια και η εξέλιξη του παιδιού.
Ένα κείμενο το οποίο θα έχει χωριστεί σε απλές προτάσεις (ιδανικά με μια απλή, καθαρή γραμματοσειρά) βοηθάει στη βελτίωση ικανότητας ανάγνωσης. Ένα γραμματικό φαινόμενο που δεν θα παρουσιαστεί ως ένας ακόμα κανόνας μέσα από κάποιο βιβλίο, αλλά με βιωματικό τρόπο, με το σώμα, με ιστορίες, με εικόνες και χρώματα, παύει να είναι κάτι αδιάφορο και αμέσως το παιδί αποκτά κίνητρο να ασχοληθεί με αυτό που του παρουσιάζεται.
Σε πιο μικρές τάξεις, η ιχνηλάτηση των γραμμάτων πάνω στην πλάτη του παιδιού ή μέσα σε δοχεία με άμμο, ο σχηματισμός τους με πλαστελίνη, η ψηλάφιση, βοηθάει ακόμα περισσότερο στο να τα μάθουν το αλφάβητο. Το κομμάτι της εκμάθησης και διάκρισης των γραμμάτων και των ήχων είναι πολύ σημαντικό καθώς είναι από τις βασικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με δυσλεξία. Σε αυτές τις τάξεις, το μάθημα μπορεί να γίνει ακόμα πιο διασκεδαστικό, μιας και οι υπολογιστές, τα τραγούδια, η μουσική, τα παιχνίδια και οι κατασκευές είναι πολύτιμα “εργαλεία” για να μάθουν τα παιδιά κάτι νέο.
Με ένα μικρό παιδικό πιάνο μπορούν τα παιδιά στην τάξη (ή ακόμα και στο σπίτι) να εξασκήσουν το κομμάτι της φωνολογικής ενημερότητας, παίζοντας μουσική χωρίς να χρειάζεται να ξέρουν νότες! Πάνω στα πλήκτρα γράφουμε το αλφάβητο. Σε κάρτες γράφουμε φθόγγους όπως ch, oa, oe, ή συλλαβές και μετά δείχνουμε μία κάρτα όπου στη συνέχεια το παιδί πρέπει να πατήσει το αντίστοιχο πλήκτρο-γράμμα στο πιάνο (τη συγκεκριμένη δραστηριότητα με τίτλο “Pianist for a day”, μπορείτε να την βρείτε με αναλυτικές οδηγίες στο βιβλίο “Ideas Central” του εκδοτικού οίκου Express Publishing).

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι λόγω του διαφορετικού τρόπου πρόσληψης και επεξεργασίας της πληροφορίας, το παιδί θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να μάθει. Όμως αυτό δεν θα πρέπει να αποθαρρύνει ούτε τους γονείς ούτε τους μαθητές. Οι γνώσεις χτίζονται σιγά σιγά με τη διαφοροποιημένη διδασκαλία. Κυρίαρχος στόχος όμως είναι τα γερά θεμέλια, η βελτίωση δηλαδή της ψυχολογίας του παιδιού. Να καταλάβει ότι υπάρχει αποδοχή, κατανόηση και τρόπος να δείξει όλα όσα μπορεί να κάνει.

ΠΗΓΗ:project parenting