Η επικαιρότητα το αποδεικνύει με τον χειρότερο τρόπο, όμως τα νούμερα της αστυνομίας αποδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος:

Περισσότερα από 33.000 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας καταγγέλθηκαν στην ΕΛΑΣ την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ενώ το τρίμηνο από τον Μάρτιο έως και τον Μάϊο του 2020 έγιναν 1.103 ανάλογες καταγγελίες. Το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας είναι διαχρονικό και διαπολιτισμικό, ενώ θύματα μπορεί να είναι όλα τα μέλη της οικογένειας ανεξάρτητα από την ηλικία ή το φύλο. Ωστόσο, σύμφωνα με τις ερευνητικές καταγραφές σε παγκόσμιο επίπεδο τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας είναι κυρίως γυναίκες. Και η 25η Νοεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας σε βάρος των γυναικών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, κατά τη διάρκεια της «καραντίνας» και του υποχρεωτικού εγκλεισμού στο σπίτι, λόγω του πρώτου κύματος της πανδημίας, παρατηρήθηκε αύξηση στις τηλεφωνικές κλήσεις στη γραμμή SOS 15900. Ειδικότερα, οι κλήσεις για περιστατικά βίας τον Απρίλιο έφθασαν τις 1.070, ενώ οι αντίστοιχες κλήσεις τον Μάρτιο ήταν 325. Παράλληλα, υπήρξε αύξηση των κλήσεων για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας τον Απρίλιο, με 648 κλήσεις. Σημειώνεται, ότι οι κλήσεις για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας σχεδόν τετραπλασιάστηκαν το μήνα της «καραντίνας» σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα, το Μάρτιο, που καταγράφηκαν 166 κλήσεις για παρόμοια περιστατικά.

Αντίθετα, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, δεν προέκυψε αύξηση των καταγγελιών ενδοοικογενειακής βίας για το επίμαχο χρονικό διάστημα. Συγκεκριμένα, για τους μήνες Μάρτιο, Απρίλιο και Μάιο 2020 από τις αρμόδιες αστυνομικές Υπηρεσίες καταγράφηκαν 1.103 περιστατικά, ενώ για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2019 καταγράφηκαν 1.287 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας.

«Μπορεί βέβαια να μην προκύπτει αύξηση των καταγγελιών, ωστόσο τις περισσότερες φορές πίσω από αυτούς τους αριθμούς υπάρχουν ιστορίες ανθρώπων που κρύβουν πόνο και δυστυχία, που δεν μπορούν να μετρηθούν ή να συγκριθούν με οτιδήποτε άλλο», τονίζει στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛΑΣ, Ιωάννα Ροτζιώκου. «Η διαφοροποίηση αυτή πιθανόν να οφείλεται, μεταξύ άλλων, στο δισταγμό των θυμάτων να περάσουν το κατώφλι των επίσημων Αρχών, στο φόβο για τις ενδεχόμενες νομικές συνέπειες, στην ανησυχία για τις πιθανές επιπτώσεις που μπορεί να υπάρξουν από το δράστη ή το οικείο περιβάλλον εάν προχωρήσουν σε καταγγελία ή ακόμα και στην ανασφάλειά τους για τον ενδεχόμενο κοινωνικό στιγματισμό τους. Έχει παρατηρηθεί ότι σε αρκετές περιπτώσεις ισχύει η ρήση “τα εν οίκω μη εν δήμω”. Μην φοβούνται τα θύματα να μιλήσουν στην Αστυνομία και να καταγγείλουν την ενδοοικογενειακή βία».

Όπως επισημαίνει η κ.Ροτζιώκου «η ενδοοικογενειακή βία δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ιδιωτική υπόθεση αλλά ως ένα κοινωνικό ζήτημα με αρνητικές συνέπειες τόσο για το ίδιο το θύμα (σωματικές, ψυχολογικές, κ.ο.κ.), όσο και για την κοινωνία. Δυστυχώς, έχουν υπάρξει και υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας με συχνές και έντονες ενδοοικογενειακές συγκρούσεις που δυστυχώς είχαν ως αποτέλεσμα ακόμη και το θάνατο των θυμάτων. Υποθέσεις για τις οποίες δεν μίλησε ποτέ και κανείς παρά μόνο όταν έφτασε το τραγικό τέλος. Για αυτό προτρέπουμε τους πολίτες, που είναι θύματα, να έρθουν να μας μιλήσουν για αυτά τα περιστατικά και από την πλευρά μας θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να βρουν την απαιτούμενη βοήθεια και προστασία. Αλλά και οι πολίτες μάρτυρες τέτοιων καταστάσεων ας μη διστάσουν να μας αναφέρουν αυτές τις καταστάσεις, ακόμα και ανώνυμα».