Είναι κάποιες φορές που – ειδικά φέτος με τόσο εγκλεισμό – θέλετε να φύγετε μακριά απ’ όλους και όλα και να βρεθείτε, όχι όπου κι όπου, αλλά σε ένα επίγειο παράδεισο. Δυστυχώς δεν μπορούμε να πάμε όλοι «για τρέλες στις Σεϋχέλες», αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολύ κοντά μας, μικρές παραδεισένιες γωνιές όπου μπορούμε να ζήσουμε το όνειρό της φυγής μας. Και, μάλιστα, μόλις λίγη ώρα μακριά απ’ τη βαβούρα και την κάψα της Αθήνας.
Ερωτοσπηλιά
Μόλις 36 χιλιόμετρα απ’ το κέντρο της Αθήνας, η Ερωτοσπηλιά στο Πόρτο Ράφτη είναι ένας μαγευτικός κολπίσκος, προστατευμένος από τους αέρηδες, αλλά και από τον καυτό ήλιο που κρύβεται από την γύρω βλάστηση αρκετά νωρίτερα από αλλού. Δυστυχώς, δεν είναι εύκολο να της πετύχει κανείς άδεια, αλλά αν βρεθεί εκεί σε μέρες και ώρες που δεν πάνε όλοι, δεν υπάρχει περίπτωση να μη νιώσει ότι η καθημερινότητά του είναι μίλια μακριά.
Τσίου
Στο τέλος του Σουνίου, εκεί που ξεκινά το Λαύριο, υπάρχει μια πινακίδα που λέει «Ακρωτήρι». Αν την ακολουθήσετε, θα βρεθείτε σε ένα αδιέξοδο. Από εκεί, συνεχίζετε με τα πόδια, ακολουθώντας τα μονοπατάκια προς τη θάλασσα. Για την υπομονή σας θα επιβραβευτείτε με μια μικρή μαγευτική αμμουδιά με κρυστάλλινα καταγάλανα νερά και το πιο περίεργο όνομα απ’ όλες όσες έχετε επισκεφθεί: Τσίου!
Μυστική δεν είναι σίγουρα, αλλά παραμένει μια από τις πιο παραδεισένιες μικρές παραλίες της Αττικής με τα δροσερά, πεντακάθαρα νερά της και τη νησιώτικη, γεμάτη αλμύρα ατμόσφαιρά της. Για να τη βρείτε, φτάστε μέχρι λίγο πριν την μεγάλη παραλία των Λεγραινών, στρίψτε στην μυστηριώδη πινακίδα που λέει «Ιδιοκτησία ΚΑΠΕ», αφήστε το αυτοκίνητο στο πλάτωμα και κατεβείτε τα σκαλάκια. Ο δρόμος είναι δύσβατος, αλλά ο προορισμός αξίζει τον κόπο.
Αλθέα
Μετά τη γραφική εκκλησία της Αγίας Μαρίνας στο 35ο χιλιόμετρο της οδού Αθηνών-Σουνίου, υπάρχει ένας μικρός αμμουδερός κολπίσκος που τις καθημερινές προσελκύει λίγους επισκέπτες και καλούς. Είναι η Αλθέα (απ’ τον ομώνυμο οικισμό) ή Σκαλάκια (από τα σκαλάκια που σε κατεβάζουν ως εκεί) και, πέρα από τα υπέροχα νερά της, το κλου είναι η χαλαρή καντίνα που ανοίγει όποτε της καπνίσει…
Μικρό Πήλιο
Μεταξύ της παραλίας Βαρνάβα και των Αγίων Αποστόλων βρίσκεται ένα κομμάτι της Αττικής που θυμίζει, όχι καραϊβική, αλλά… Πήλιο με την πευκόφυτη ακτογραμμή του, το λευκό βότσαλο και τα γαλαζοπράσινα νερά. Εκεί βρίσκεται μια μικρή παραλία που για να την προσεγγίσετε πρέπει να διασχίσετε ένα μικρό φαράγγι ή, πιο ξεκούραστα, να πάτε με σκάφος. Αξίζει όμως τη φασαρία γιατί το σκηνικό αποζημιώνει και τον πιο απαιτητικό λουόμενο.