Όλοι ξέρουμε ότι οι άντρες κλαίνε κανονικά, όπως όλοι οι άνθρωποι, αλλά δεν παύουμε να λέμε στα μικρά αγόρια μας το αντίθετο – για να γλυτώσουμε λίγη γκρίνια, κυρίως. Κάπως έτσι, με σχετικά αθώο τρόπο, το στερεότυπο του αρσενικού που δεν ξέρει τι θα πει δάκρυ αποκτά θιασώτες και στον κόσμο των αγοριών, διαιωνίζοντας έναν ψυχαναγκασμό που κάνει κακό και στη σχέση τους με το άλλο φύλο, αλλά και στην ψυχολογία τους.
Οι γυναίκες είναι καλύτερες νοικοκυρές από τους άντρες
Εντάξει, οι γιαγιάδες μας ήταν σίγουρα καλύτερες νοικοκυρές από τους παππούδες μας και οι μαμάδες μας είναι, πιθανότατα, καλύτερες νοικοκυρές από τους μπαμπάδες μας. Αλλά ακόμα και αν εμείς είμαστε καλύτερες νοικοκυρές από τους άντρες μας, αυτό οφείλεται σε μια νοοτροπία που αλλάζει πολύ αργά και όχι στο γενετικό υλικό του φύλου μας. Νοικοκύρηδες πρέπει να είμαστε όλοι για να διευκολύνουμε τον εαυτό μας και τον σύντροφό μας.
Δεν ακούγεται και τόσο κακό σε πρώτη φάση, αλλά αν το καλοσκεφτούμε, η προστασία έπεται της απειλής. Οπότε, αυτό που πρέπει να μάθουμε στα αγόρια μας είναι, πρωτίστως, να σέβονται τα κορίτσια και δευτερευόντως να τα προστατεύουν. Για την ακρίβεια, πρέπει να τους μάθουμς να προστατεύουν οποιονδήποτε απειλείται και χρειάζεται βοήθεια επειδή, τη δεδομένη στιγμή, δεν είναι σε θέση να προστατεύσει τον εαυτό του.
Η απόρριψη είναι αποτυχία
Όλοι θέλουμε τα παιδιά μας να είναι άριστα, να νικάνε και να πετυχαίνουν τους στόχους τους, αλλά για να φτάσουν ως εκεί ο δρόμος είναι στρωμένος και με λιγότερο ένδοξες στιγμές. Καμιά φορά, φορτώνουμε τα αγόρια μας με την ευθύνη της επιτυχίας και δεν τα στηρίζουμε στις αποτυχίες. Αυτομάτως, κάθε απόρριψη στη ζωή τους γίνεται βάρος ασήκωτο, πόσο μάλλον όταν αυτή προέρχεται από το άλλο φύλο.
Ο άντρας είναι ο κουβαλητής
Σίγουρα, κάποτε τον ρόλο του «κουβαλητή» της οικογένειας τον αναλάμβανε πολύ πιο συχνά ο άντρας. Στην εποχή μας όμως, κάθε οικογένεια έχει συνήθως δύο κουβαλητές – έτσι μοιράζονται οι ευθύνες, αλλά και οι σχέσεις μεταξύ συντρόφων παραμένουν ισότιμες. Παρ’ όλ’ αυτά, δεν έχουμε σταματήσει να φορτώνουμε τα αγόρια μας με προσδοκίες κουβαλητή για την ενήλικη ζωή τους που μόνο ζημιά μπορεί να τους κάνουν.