Το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Είναι το πρώτο μας κι αυτό που μας έμαθε ουσιαστικά να είμαστε γονείς. Βλέποντας το να μεγαλώνει και να ωριμάζει νιώθουμε τεράστια περηφάνια και πολλές φορές -άθελά μας- το αντιμετωπίζουμε λίγο πιο αυστηρά και έχουμε παραπάνω απαιτήσεις. Ορισμένοι γονείς μάλιστα, θεωρούν ότι πέρα από τις δουλειές στο σπίτι, το μεγαλύτερο παιδί θα μπορεί να φροντίσει και να αναλάβει την ευθύνη των μικρότερων αδερφών του.

Αυτό όμως ενδέχεται να έχει αρνητικό αντίκτυπο στη ζωή του γιατί:

Tα επιβαρύνουμε με μεγάλη ευθύνη

Το να μάθουμε στο παιδί μας να αναλαμβάνει κάποιες ευθύνες (που αρμόζουν στην ηλικία του) είναι πολύ σημαντικό για την μετέπειτα εξέλιξή του. Ωστόσο, υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στο να μας βοηθήσει στην φροντίδα του μικρότερου παιδιού με το να την αναλάβει. Είναι άλλο την ώρα που μαγειρεύουμε να του ζητήσουμε να προσέξει το αδερφάκι του και τελείως διαφορετικό στο να το προσέχει πολλές ώρες χωρίς επίβλεψη.

Δεν πρέπει να βοηθάει σε τέτοιο βαθμό ώστε να παίρνει τον ρόλο του γονέα, όσο ώριμο κι αν είναι για την ηλικία του. Γιατί στην περίπτωση που συμβεί ένα ατύχημα η ενοχή θα το βαραίνει για πάντα.

Δεν έχουν την κατάλληλη εμπειρία και ωριμότητα

Τα μεγαλύτερα αδέρφια παραμένουν κι αυτά…παιδιά γι’ αυτό και δεν πρέπει να έχουμε μεγάλες απαιτήσεις απ’ αυτά όταν πρόκειται για τα αδερφάκια τους. Δεν έχουν ούτε την εμπειρία, ούτε την ωριμότητα για να καλύψουν τις ανάγκες ενός μωρού.

Είναι σημαντικό πάντα να είμαστε σίγουροι ότι οι ευθύνες που αναλαμβάνουν τα μεγαλύτερα ανταποκρίνονται στην ηλικία τους και μπορούν να προσφέρουν πραγματικά μία βοήθεια στο σπίτι.

Μπορεί να χαλάσει η αδελφική σχέση

Όταν επιβάλλουμε στο μεγαλύτερο παιδί να προσέχει τα αδέρφια του σε καθημερινή βάση και το φορτώνουμε με ευθύνες, ενδέχεται να νιώσει πικρία ή ακόμα και «κακία» προς το μικρότερο και να ξεσπάσουν άσχημα. Μεγαλώνοντας, υπάρχει ο κίνδυνος τα αδέρφια να απομακρυνθούν μεταξύ τους και να μην είναι αγαπημένα όπως θέλουμε.

Πηγή: brightside.me