Εννοώ, ότι επίσημα τους αξίζει εύφημος μνεία.

Έπειτα από όσα περνούν από τον περασμένο Μάρτιο, νομίζω τα παιδιά μας αποδεικνύουν καθημερινά πόσο φανταστικά είναι. Δεν μπορώ καν να φανταστώ πόσο δύσκολο είναι να κατανοήσουν όλο αυτό που συμβαίνει με τα μικρά μυαλουδάκια τους.

Πριν από μερικές ημέρες, έτυχε να βρεθώ με τα παιδιά μου σε ένα μικρό παραθεριστικό θέρετρο, όπου συναντήσαμε έναν οικογενειακό φίλο -επιχειρηματία που συναναστρέφεται καθημερινά με πολύ κόσμο. Έχοντας αρκετό καιρό να τη δει, και χωρίς να φορά μάσκα, έσπευσε να φιλήσει στο μάγουλο τη μικρή μου κόρη.

Εκείνη, ενώ τον γνωρίζει καλά, τραβήχτηκε από κοντά του και συνέχισε να το κάνει, όσο εκείνος παιχνιδιάρικα προσπαθούσε να την αγκαλιάσει. Παρενέβην και του είπα, ότι είναι ντροπαλή για να διακόψω την άβολη στιγμή, όμως μερικές στιγμές αργότερα και αφού είχαμε απομακρυνθεί από κοντά του, η κόρη μου είπε σχεδόν απολογητικά: “Δεν ήθελα να με φιλήσει, μαμά! Έχουμε κορωνοϊό!”

Δεν θα φανταζόμουν ποτέ, ότι ένα παιδί 4,5 ετών έχει τόσο καλά εμποτιστεί με τους νέους κανόνες που τόσο απότομα της επιβλήθηκαν, ώστε να μπορεί να τους ανασύρει με την πρώτη “απειλή”. Της απάντησα, ότι όχι μόνο δεν πρέπει να νιώθει άσχημα γι’αυτό που έκανε, αλλά και ότι λειτούργησε άριστα, που δεν δέχθηκε το φιλί και την αγκαλιά του φίλου μας, όχι μόνο λόγω κορωνοϊού, αλλά πάνω απ’όλα επειδή δεν ήθελε.

Έπειτα από τόσους μήνες που τα παιδιά μας έμαθαν να παίζουν ολομόναχα κλεισμένα σε ένα σπίτι, να κάνουν μάθημα πίσω από μια οθόνη, να πλένουν ευλαβικά χέρια, να στερούνται τις αγκαλιές των αγαπημένων τους παππούδων, να κατανοούν τους λόγους που φέτος δεν θα κάνουν πάρτι γενεθλίων ή που δεν θα πάμε διακοπές όπως παλιά και καθώς προσπαθούν να βρουν τα “πατήματά” τους σε αυτό το νέο “φυσιολογικό” που καλούνται να ζήσουν, σε αυτό το άγνωστο που τα περιμένει από τον επόμενο μήνα στο σχολείο, έχοντας πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους τον ενδεχόμενο κίνδυνο μιας σοβαρής, όπως, φαίνεται ασθένειας, τους αξίζει να τα θαυμάζουμε!

Ας αναγνωρίσουμε την προσπάθεια που κάνουν και ας τους δώσουμε όλο τον χώρο και χρόνο που χρειάζονται να παίξουν, να γελάσουν, να κάνουν φασαρία και να χαρούν το λίγο καλοκαίρι που απομένει ακόμα με την ψυχή τους! Το έχουν ανάγκη φέτος περισσότερο από ποτέ…

ΠΗΓΗ:Infokids.gr