Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο υπερβολικός προγραμματισμός την περίοδο του καλοκαιριού καθυστερεί την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού, καθώς το απομακρύνει από το να ανακαλύψει αυτά που πραγματικά το ενδιαφέρουν.
Στην εποχή μας, οι περισσότεροι γονείς επιλέγουν ή προτρέπουν τα παιδιά να ασχοληθούν με μεμονωμένες δράσεις, να συμμετάσχουν σε summer camps κάποιες ώρες την ημέρα, κλπ., προκειμένου να υπάρχει ένα οργανωμένο πλαίσιο που θα τα απασχολεί και θα καλύπτει τον ελεύθερο χρόνο τους όσο δεν έχουν σχολείο.
Οι ειδικοί σε θέματα ανάπτυξης υποστηρίζουν ότι, η υπερφόρτωση των παιδιών με δραστηριότητες κατά τη διάρκεια των διακοπών μπορεί να τους στερήσει τη δυνατότητα να ανακαλύψουν από μόνα τους τι πραγματικά τους κινεί το ενδιαφέρον.
Συγκεκριμένα αναφέρουν ότι ο ρόλος των γονέων είναι να προετοιμάσουν τα παιδιά για να πάρουν το ρόλο τους στην κοινωνία. «Το να είσαι ενήλικας σημαίνει να μπορείς να απασχολείς τον εαυτό σου και να γεμίζεις τον ελεύθερο χρόνο σου κάνοντας πράγματα που σε κάνουν χαρούμενο. Αν οι γονείς αφιερώνουν όλο το χρόνο τους με το να προσπαθούν να καλύψουν τον ελεύθερο χρόνο των παιδιών τους, τότε τα παιδιά δεν θα μάθουν ποτέ να κάνουν κάτι τέτοιο από μόνα τους».
Επίσης, οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι όταν βαριέται κανείς αναπτύσσει εσωτερικά κίνητρα, τα οποία εν συνεχεία επιτρέπουν να αναδυθεί η δημιουργικότητα. Οι γονείς πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αυτό δεν είναι χαμένος χρόνος. Τα παιδιά πρέπει να βαριούνται με σκοπό να παρακινούν τον εαυτό τους για να κάνουν πράγματα. Η πλήξη είναι ένα ένας τρόπος ώστε να νιώσουν τα παιδιά αυτάρκη.
Παρ’ ότι στις μέρες μας λόγω των πολλών ερεθισμάτων από το διαδίκτυο έχει μειωθεί κατά πολύ ο χρόνος που κάποιος μπορεί να βαριέται, η συζήτηση μεταξύ των ειδικών για την αξία της απραξίας έχει ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες.
Ο ψυχαναλυτής Adam Phillips, αναφέρει στο βιβλίο του με τίτλο, On Kissing, Tickling, and Being Bored: Psychoanalytic Essays on the Unexamined Life, ότι: «Η ικανότητα να βαριέται μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη ενός παιδιού. Όταν βαριόμαστε έχουμε τη δυνατότητα να αναλογιστούμε την πορεία της ζωής μας, αντί να περνάμε τρέχοντας από την ζωή. Μία από τις πιο καταπιεστικές απαιτήσεις των ενηλίκων είναι ότι τα παιδιά τους πρέπει να ενδιαφέρονται για ό,τι κάνουν και όχι να πάρουν το χρόνο που χρειάζεται για να βρουν τι μπορεί να τους ενδιαφέρει. Το να βαρεθεί κανείς είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει να πάρει το χρόνο του».