1. Φίνο Ριριλίνο, του Κώστα Λιάκουρη (τραγ.: Λουκ. Κηλαηδόνης, εικ.: Μαρ. Μελισσηνού)
Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο
“Γιαννάκη”, μου είπε, “ετοιμάζω τώρα τον καινούριο μου δίσκο και πνίγομαι τη δουλειά, αλλά για σένα θα ρίξω δυο-τρία ξενύχτια. Στείλε μου στίχους”. Αυτό απάντησε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης στον Γιάννη Καλατζόπουλο κάπου στα 1985 όταν ο τελευταίος του ζήτησε να γράψει τη μουσική της παράστασης. Το βιβλίο “Φίνο Ριφιλίνο” περιλαμβάνει την θεατρική διασκευή του Γιάννη Καλατζόπουλου (ελαφρώς συντομευμένη για την μουσικοχορευτική παράσταση “Ο Λουκιανός των παιδιών” σε σκηνοθεσία της Άννας Βαγενά) πάνω στο βραβευμένο έργο του Κώστα Λιάκουρη και το cd με τα τραγούδια του Λουκιανού Κηλαηδόνη. Δώδεκα τραγούδια εμπνευσμένα, τραγούδια αυθεντικά παιδικά, δίχως φτιασίδια, με χιούμορ, με χαριτωμένες εικόνες, μελωδίες διασκεδαστικές, βγαλμένες από το ελληνικό και country οπλοστάσιο του Λουκιανού.
2. Απίθανες ιστορίες, των Ελένης Κατσαμά και Φίλιππου Μανδηλαρά
Ευφάνταστο! Οι συγγραφείς εκκινούν από ένα (διασταυρωμένα) πραγματικό γεγονός και γράφουν μια ιστορία ξεστρατίζοντας από την απόλυτη πραγματικότητα των γεγονότων, παραδίδοντας την ηγετική σκυτάλη στη φαντασία, τις λέξεις, το παράλογο, το δυσανάλογο, το αστείο, το απίθανο, το υπερβολικό δραπετεύοντας ταυτόχρονα μερικώς από τους κανόνες γραφής. Οι ιστορίες τους είναι η μία καλύτερη από την άλλη, τους βοηθά και η εμπειρία τους αλλά και η επιλογή των ιστοριών που τους χάρισαν περιθώρια ελιγμών και απόλαυσης. Στο τέλος, ένα Τετράδιο Δημιουργικής Γραφής με επτά απίστευτα γεγονότα και σαφείς οδηγίες χρήσης, χαρίζουν το πέρασμα από τη θεωρία στην πράξη και από τη μέθοδο στο αποτέλεσμα. Και αυτή είναι μια πραγματική ευκαιρία να ταξιδέψει η φαντασία, να αποδεσμευτείς από ζητούμενα και κανόνες μαθητικής έκθεσης και να φτιάξει ο μαθητής του δημοτικού (στον οποίο απευθύνεται κατά βάση το βιβλίο) τις δικές του ευφάνταστες ιστορίες εκκινώντας από εξίσου με των συγγραφέων πρωτότυπες και αστείες ιστορίες.
3. Μικρές Κυρίες, της Αργυρώς Πιπίνη
Εκδόσεις Διόπτρα, Διασκευή, εικ.: Αιμιλία Κονταίου
Η διασκευή, η λογοτεχνική αυτή προσαρμογή σε περίπου 40 σελίδες, της Αργυρώς Πιπίνη είναι σπουδαία. Αφενός δεν παραλείπει τίποτα από τον ιστό του μυθιστορήματος της Άλκοτ, αποτυπώνοντας χαρακτήρες και γεγονότα με ευκρίνεια, ενώ η εύρυθμη και μεστή γραφή της κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, αφετέρου συνεπικουρείται από την σπουδαία δουλειά της Αιμιλίας Κονταίου που έχει δουλέψει σε βάθος τις λεπτομέρειες, την εκφραστικότητα και την εποχή προέλευσης των σχεδίων της.
4. Το χαμόγελο της γάτας, του Νικόλα Ρώσση
Εκδόσεις Πατάκη, εικ.: Δημήτρης Φουσέκης
Ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα τα τελευταία χρόνια”, είχαμε γράψει για το πρώτο βιβλίο της σειράς, το ίδιο θα επαναλάβουμε και για αυτό. Και πάλι εξαιρετικά περιεκτικός λόγος, εύρυθμη αφήγηση, χιούμορ αυθεντικό, παιδικοφτιαγμένο και όχι κάποιου μεγάλου που θεωρεί αστείο κάτι, σπιρτόζικα διαλογικά μέρη, ξεγνοιασιά και αθωότητα, φανταστικοί φίλοι και παιδική φαντασία στο ζενίθ.
5. Ένα ψάρι που το έλεγαν Ορφώ, του Φίλιππου Μανδηλαρά
Εκδόσεις Παπαδόπουλος, εικ.: Ναταλία Καπατσούλια
Η σπάνια για παιδικό βιβλίο, καθαρή νύξη στο θέμα της αλλαγής γενετήσιου προσανατολισμού ως αναπόφευκτη και αναντίρρητη επιλογή της φύσης και η σπουδαιότητα της προσωπικής ταυτότητας και της αποδοχής του περίγυρου, είναι εξαιρετική, βγαλμένη από το φυσικό οπλοστάσιο της ζωής. Για έναν κόσμο χωρίς αγκυλώσεις και φοβικά σύνδρομα, έναν κόσμο αποδοχής της διαφορετικότητας, ακόμα και της μεταβαλλόμενης όψης του εαυτού. Σπουδαίος χειριστής της γλώσσας ο συγγραφέας, παίζει ήδη από τον τίτλο το παιχνίδι της μεταμόρφωσης μέσω του απρόβλεπτου αναγραμματισμού.