ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Κριτική ταινίας: Magazine Dreams – Όνειρα Ιλουστρασιόν

Η ταινία «Όνειρα Ιλουστρασιόν» (Magazine Dreams) προβάλλεται αυτή την περίοδο στους κινηματογράφους.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

  • Ηθοποιοί: Τζόναθαν Μέιτζορς, Χάλεϊ Μπένετ, Τέιλορ Πέιτζ

  • Σκηνοθεσία: Ελάιτζα Μπάιναμ

  • Σενάριο: Ελάιτζα Μπάιναμ

  • Χώρα: ΗΠΑ

  • Είδος: Δράμα

ΠΛΟΚΗ

Ο Τζόναθαν Μέϊτζορς υποδύεται τον Κίλιαν Μάντοξ, έναν αθλητή του Bodybuilding (Σωματική Διάπλαση) όνειρο του οποίου είναι η κατάκτηση των στόχων του. Η απόκτηση του μεγαλύτερου τίτλου στο χώρου το αθλήματος, η μετέπειτα καταξίωση και αγάπη από τον κόσμο. Μεγάλη του επιθυμία να βρεθεί στα πιο γνωστά αθλητικά περιοδικά (πχ Men’s Health), να αποκτήσει αναγνώριση αλλά και υστεροφημία. Η ταινία περιγράφει την ζωή του και τις προκλήσεις του αθλήματος αποτυπώνοντας τις καθημερινές συνήθειες, την κοινωνική ζωή και την ψυχολογική του κατάσταση. Θα καταφέρει άραγε να πετύχει τους στόχους του ή θα εξαντληθεί από τις αλλεπάληλες απογοητεύσεις και τις κακουχίες;

ΚΡΙΤΙΚΗ – ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ – ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΣΚΕΨΗ

Το άθλημα του bodybuilding έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια να κερδίζει έδαφος και να φαντάζει λαμπερός χρυσός για τους εφήβους και τους νέους της εποχής μας. Αίτια αυτού του φαινομένου αποτελούν σίγουρα η προβολή του μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αλλά και η τάση που υπάρχει για την επίτευξη της τελειότητας. Την ταινία αυτή θα την καταλάβουν περισσότερο όσοι γνωρίζουν πράγματα για τον χώρο αλλά και όσοι βρίσκονται μέσα σε αυτόν ενώ για τους υπόλοιπους μπορεί να φανούν όσα προβάλλονται πρωτόγνωρ και άγνωστα. Σίγουρα γίνεται μια ωμή απόδοση της πραγματικότητας, η οποία είναι σκληρή και επίπονη. Ο κόσμος χρήζει αναγκαιότητας να γνωρίζει όλα εκείνα τα ρίσκα και όλους τους κινδύνους που ελοχεύουν όταν κάποιος επιλέγει να μπει σε αυτόν τον χώρο. Το θλιβερό είναι ότι πολλοί έφηβοι επηρεάζονται και προσπαθούν να ακολουθούν και να εκτελούν τα όσα προβάλλονται βάζοντας τον εαυτό τους σε κίνδυνο χωρίς να έχουν στόχο να πετύχουν στο άθλημα αλλά απλά και μόνο για την απόκτηση του τέλειου σώματος, πιστεύοντας λανθασμένα ότι αυτό θα επιφέρει την απόδοχη και την αγάπη από τον κοινωνικό περίγυρο. Η χρήση απαγορευμένων ουσιών, αναβολικών ορμονών και ότι άλλο επιτάσσει το άθλημα παρουσιάζονται με ξεκάθαρο τρόπο.

Αυτό όμως που είναι αξιόλογο είναι η ανάδειξη του χαρακτήρα του πρωταγωνιστή και της ψυχολογίας του. Ο κόσμος δύσκολα συνειδητοποιεί το ψυχικό κόστος διότι δεν είναι πολλές φορές ορατό. Στην ταινία όμως καταλαβαίνουμε με σαφήνεια ότι οι προκλήσεις του αθλήματος μπορούν πολύ εύκολα να διαταράξουν την ψυχική κατάσταση του ατόμου. Ωστόσο παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο οι καταβολές του ανθρώπου, οι εμπειρίες από την παιδική του ηλικία και όλο το υπόβραθρο (μορφωτικό, οικογενειακό,κοινωνικό, οικονομικό). Αυτό δημιουργεί και την εξής απορία: «Η διαταραγμένη εικόνα σώματος (body dysmorphia), η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η έλλειψη σεβασμού, αγάπης, κατανόησης για τον εαυτό μας και η αυστηρή αυτοκριτική μήπως προυπάρχουν»; «Μήπως κάποια άτομα οδηγούνται σε αυτό το άθλημα πιστεύοντας ότι έτσι θα αγαπηθούν, θα εκθειαστούν, θα αφήσουν λαμπρή κληρονομιά, θα αποκτήσουν υστεροφημία;»

 «Το άθλημα της σωματικής διάπλασης είναι τελικά άθλημα ή μήπως είναι μία απεικόνηση ενός κράματος ανασφαλειών ενός ατόμου που εξωτερικεύονται με αυτό τον τρόπο;» «Άραγε όταν θέτουμε εμείς οι ίδιοι συνειδητά την υγεία μας σε τόσο μεγάλους κινδύνους αγαπάμε τον εαυτό μας η απλά είμαστε τυφλοί από το αέναο κυνήγι της επιτυχίας και της καταξίωσης;»

Ακούμε συχνά ανθρώπους του χώρου του αθλήματος να μιλάνε για το πόσο υγιεινός είναι ο τρόπος ζωής που κάνουνε. Για το ότι τα ρίσκα τους αντιροπούνται από τις υγιεινές καθημερινές τους συνήθειες. «Γνωρίζουν τις αρνητικές συνέπειες και αν τις γνωρίζουν μήπως δεν έχουν επίγνωση της προσωπικής τους ευπάθειας;» «Αν το αναψυκτικό είναι ανθυγιεινό (όπως προβάλλεται σε μια σκηνή της ταινίας) οι 5000-6000 θερμίδες αποτελούμενες από μεγάλες ποσότητες κορεσμένων και trans (από κόκκινο κρέας) λιπαρών αλλά και η κατανάλωση συγκεκριμένων τροφίμων που υπερβαίνουν κατά πολύ τις ημερήσιες διατροφικές συστάσεις θεωρούνται υγιιεινές επιλογές;»

Η μεγαλύτερη μου απορία είναι η εξής «γιατί γίνεται ταύτιση του οπτικά τέλειου με του υγιεινού;» Η ταινία δείχνει ξεκάθαρα αυτό. Ότι μία τέλεια εμφάνιση, γιατί στον χώρο της σωματικής διάπλασης μιλάμε για ανθρώπους που προσπαθούν απεγνωσμένα να δείχνουν αψεγάδιαστοι, δεν ταυτίζεται σε καμία περίπτωση με έναν οργανισμό υγιή τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Η αδιάκοπη προσπάθεια επίτευξης της τελειότητας οδηγεί αδιαμφησβήτητα σε μία αργή και συνάμα επώδυνη αυτοκαταστροφή.

Τέλος, ο ηθοποιός καταφέρνει να περάσει το συναίσθημα ενώ φαίνεται να έχει μελετήσει αντιδράσεις και συμπεριφορές των ατόμων του χώρου. Ο ρόλος ήταν κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του. Η ταινία καταφέρνει να παρουσιάσει με αληθινό τρόπο την πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα για την οποία κανείς δεν μιλάει, μια πραγματικότητα μπροστά στην οποία όλοι σιωπούν…

 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ⭐⭐⭐⭐ (4/5)

 

Εικόνες: https://www.athinorama.gr/cinema/movie/oneira_iloustrasion-10085658/

Κείμενο: Κακαγής Ιάσονας



Ιάσονας Κακαγής
Αρθρογράφος
Επιστήμονας Τροφίμων, Φοιτητής Διαιτολογίας, Personal Trainer

Διαβάστε περισσότερα για τον Ιάσονα Κακαγή εδώ.