Κακά τα ψέματα, τα γλυκά δεν αρέσουν μόνο στα παιδιά, αλλά και στους περισσότερους από εμάς. Παρ’ όλ’ αυτά, η υπερβολική κατανάλωσή τους κρύβει πάρα πολλούς κινδύνους, ειδικά για τα μικρά παιδιά, που δεν είναι εύκολο να βάλουν φρένο στον εαυτό τους. Το θέμα είναι ότι, αν μάθουν στα γλυκά, γίνεται ακόμα πιο δύσκολο το να τους βάλουμε φρένο εμείς.
Γι’ αυτό, καλό είναι να το έχουμε στο νου μας από τα πρώτα βήματα ενός παιδιού, ώστε να κινηθούμε μεθοδικά για να μην βρεθούμε να παλεύουμε με έναν μικρό ασυμμάζευτο «γλυκατζή».
Αποφεύγουμε όσο γίνεται τη ζάχαρη τα πρώτα χρόνια
Μια συνήθης οδηγία που δίνεται πλέον στους νέους γονείς από αρκετούς παιδιάτρους είναι να αποφεύγουν την επεξεργασμένη ζάχαρη μέχρι τα 2 χρόνια. Ούτως ή άλλως, το παιδί λαμβάνει σάκχαρα από άλλες τροφές, που έχουν να του δώσουν και πολλά περισσότερα. Επίσης, καθώς ακόμα διαμορφώνει τη γεύση του, είναι καλό να μη μαθαίνει στο γλυκό ή το αλμυρό (η οδηγία αφορά και το αλάτι), αλλά σε μια ποικιλία γεύσεων. Ακόμη και αν περάσουν τα 2 χρόνια όμως, δεν βλάπτει να διατηρήσουμε ένα αυστηρό μέτρο στην κατανάλωση ζάχαρης για όσο το δυνατόν περισσότερο, ώσπου να μάθει το παιδί σε μια διατροφή που θα τα περιλαμβάνει όλα.
Φροντίζουμε να τρώει απ’ όλα σε καθημερινή βάση
Από τη στιγμή που το παιδί αρχίζει τις στέρεες τροφές, είναι εύλογο ότι πρέπει να τρώει ό,τι μπορεί να φάει σε μορφή πουρέ – ή σε μικρά κομματάκια αργότερα – εκτός από συγκεκριμένες τροφές που δεν επιτρέπονται από τόσο νωρίς (π.χ. μέλι, ξηροί καρποί κ.α.). Καθώς εξελίσσεται και τρώει περισσότερα πράγματα, είναι στο χέρι μας να δοκιμάσει απ’ όλα, πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του παιδιάτρου (για ποσότητες και ημερήσιες αναλογίες). Το ζητούμενο (εκτός από την επαρκή λήψη συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών) είναι η διαμόρφωση σωστών διατροφικών συνηθειών.
Δεν το παρακάνουμε με τα φρούτα
Παρ’ όλ’ αυτά, ακόμα και αν αποφεύγουμε εντελώς τη ζάχαρη, το παιδί μπορεί να συνηθίσει στην ευχάριστη αίσθηση του γλυκού τρώγωντας πολλές τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα, όπως είναι τα φρούτα – και ειδικά οι χυμοί. Άρα, λοιπόν, πρέπει να τηρείται ένα μέτρο και στις ωφέλιμες τροφές, ειδικά στα φρούτα, για να μην συνηθίσει το παιδί στο γλυκό από πολύ μικρό. Μια δίαιτα, ας πούμε, πλούσια σε λαχανικά μπορεί να αντισταθμίσει ένα σημαντικό μέρος από τα θρεπτικά συστατικά που θα έπαιρνε από τα φρούτα.
Δεν έχουμε πολλά γλυκά στο σπίτι
Φυσικά, καθώς το παιδί μεγαλώνει, είναι αναπόφευκτο να αρχίσει να τρώει και γλυκά – και εδώ που τα λέμε, να τα απολαμβάνει κιόλας. Αν η διατροφή του είναι ισορροπημένη δεν θα αποζητά την ενέργεια που του δίνει η ζάχαρη, αλλά δεν γίνεται να μην αποζητά και τη γεύση. Το μέτρο, προφανώς, θα το βάλουμε εμείς. Ένας καλός κανόνας, για παράδειγμα, είναι να μην έχουμε πολλά γλυκά στο σπίτι (ή και καθόλου), ώστε να μην μπορεί το παιδί να ζητήσει ανά πάσα στιγμή ή και να φάει μόνο του.
Του δίνουμε υγιεινές εναλλακτικές
Ένας άλλο τρόπος να αποτρέψουμε το παιδί απ’ το να θέλει συνεχώς γλυκό είναι να του δώσουμε εναλλακτικές – ειδικά αν δεν έχουμε γλυκά στο σπίτι, δεν θα είναι καθόλου δύσκολο. Τροφές όπως το φυστικοβούτυρο ή το ταχίνι με κακάο π.χ. αρέσουν στα παιδιά και δεν ενισχύουν την εμμονή τους με το γλυκό. Επίσης, μπορούμε να φτιάχνουμε δικά μας γλυκά, με λιγότερη ή καθόλου ζάχαρη (με μέλι π.χ.) στην παρασκευή των οποίων μπορεί να συμμετέχει και το παιδί – και να εξοικειώνεται έτσι με μια πιο υγιεινή μαγειρική.
Κάνουμε ακριβώς ό,τι ζητάμε και από εκείνο
Προφανώς, εάν δεν δώσουμε εμείς πρώτοι το καλό παράδειγμα στο παιδί δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι θα ακολουθήσει στο απόλυτο τους κανόνες μας. Εάν δεν θέλουμε να τρώει γλυκά, δεν πρέπει να τρώμε ούτε εμείς για να μην στείλουμε το μήνυμα ότι μόλις ανεξαρτητοποιηθεί λίγο, θα μπορεί κι εκείνο να κάνει ό,τι θέλει όπως εμείς. Για τους νέους γονείς, μάλιστα, το παιδί τους προσφέρει μια ευκαιρία να βελτιώσουν κι εκείνοι τις διατροφικές τους συνήθειες και γενικότερα τον τρόπο ζωής τους.